เมื่อชีวิตถูกพันธนาการด้วยพันธะสมรสที่ไร้รัก หลี่ถิงต้องดิ้นรนหาทางหลุดพ้นจากเงื้อมมือของแม่ทัพผู้เย็นชา แต่เมื่อเธอเลือกจะเดินออกไป ทำไมคนที่เคยผลักไสกลับกลายเป็นฝ่ายรั้งเธอไว้? ท่ามกลางความรู้สึกที่สับสน และหัวใจที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด เส้นทางชีวิตที่เธอเลือกจะนำพาเธอไปสู่ความสุขที่แท้จริง หรือความทุกข์ทนที่ไม่อาจหลีกหนีพ้นได้?
ติดตามเรื่องราวของหญิงสาวผู้แข็งแกร่งที่ไม่ยอมให้โชคชะตากำหนดชีวิตของเธอ กับการต่อสู้เพื่อความรักและเสรีภาพที่เธอเชื่อว่าคู่ควร!
_________________
เสียงที่เย็นชาและแข็งกร้าวก็ดังก้องขึ้นมา “ถ้าเจ้าถึงขั้นต้องวางยาข้า ข้าจะสนองให้เจ้าเอง แต่ตัวข้าไม่มีวันรักเจ้า”
หลี่ถิงมองไปยังต้นเสียง พบกับใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ราวกับเธอเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดในชีวิตของเขา ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความเหยียดหยามและโกรธเคือง ทำให้หลี่ถิงรู้สึกหนาวเหน็บไปทั้งร่าง
ชายหนุ่มคนนั้นจับแขนของเธอไว้แน่น จนเธอรู้สึกเจ็บ เสื้อผ้าของเธอถูกกระชากออกอย่างรวดเร็วและไร้ความปรานี
ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตกใจ เมื่อเขาก้มหน้าลงมาอย่างดุดัน ไม่มีความอ่อนโยนหรือเมตตาในท่าทางของเขา มีเพียงความรุนแรงที่เธอไม่อาจหลบหนีได้ ความเจ็บปวดและความหวาดกลัวเกาะกุมหัวใจของเธอ ขณะที่เธอตกเป็นของเขาโดยไม่ทันตั้งตัว ความรู้สึกสับสนและเสียใจถาโถมเข้ามาแทบจะในทันที แต่ก็ไม่สามารถหยุดยั้งสิ่งที่เกิดขึ้นได้
“สตรีไร้ยางอายถึงขั้นกล้าวางยาข้า” ชายคนนั้นพูดพร้อมเสียงหอบ หลังจากที่พูดจบเขาก็เดินออกจากห้องไปทันที เสียงฝีเท้าของเขาค่อยๆ หายไปในความเงียบ หลี่ถิงหอบหายใจเบาๆ ด้วยความรู้สึกเจ็บปวดและสับสน เธอดึงผ้าห่มที่อยู่ใกล้ตัวมาคลุมร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอไว้ หัวใจเต้นระรัวด้วยความหวาดกลัวและไม่เข้าใจสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น
_________________________
นิยายเรื่องนี้เขียนตามจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีชื่อเมืองอ้างอิงหรือชื่อบุคคลสถานที่อ้างอิงใด
ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ
Guest
