โชคชะตาช่างเล่นตลกนัก จากชีวิตคุณหนูผู้ถูกเอาอกเอาใจต้องกลายมาเป็นบุตรสาวขุนนางต้องโทษบิดาถูกกล่าวหาว่ารับสินบน เพื่อช่วยชีวิตบิดาจำเป็นต้องพึ่งพาใต้เท้าหนุ่มรูปงามผู้มีอำนาจมากบารมีอยู่เหนือผู้คนทั่วหล้าเป็นรองแค่คนผู้เดียวเท่านั้น ทว่าไม่ง่ายเลยเมื่อเขาคือคนเดียวกันกับเด็กชายเร่ร่อนในอดีตที่นางมีส่วนทำให้เขาเกือบเอาชีวิตไม่รอด การกลับมาครั้งนี้ของเขาเพื่อมาทวงแค้นหรืออย่างไร นางจึงต้องลำบากลำบนถึงเพียงนี้ "ใต้เท้าจอมโหดโปรดอย่ากลั่นแกล้งข้านัก"
“แล้วท่านต้องการให้ข้าทำเช่นใด”
หลิวเหยาเอ่ยถามทันควันพร้อมกับหันมาสบสายตาชายหนุ่มโดยไม่มีความหวาดเกรงอันใดอีก เซียวลู่พึงพอใจกับสายตาเช่นนี้ของนางไม่น้อย เพราะนี่แหละคือตัวตนที่แท้จริงของนาง จอมยุทธ์น้อยของเขาในอดีต
“เจ้าบอกว่ากลับมาเหอไป่จะชดใช้คืนให้ข้ามิใช่หรือ ไหนล่ะ”
เซียวลู่เอ่ยพร้อมกับทำท่าแบมือขอสิ่งที่นางบอกจะชดใช้คืนให้ หลิวเหยาทำหน้างอภายในใจก็แอบต่อว่าเขา ‘งกเกินไปแล้ว’
“ท่านกั๋วกงจะมาขูดเลือดเอากับปูหรือ ก็เห็นอยู่ว่าสถานการณ์ของข้าเป็นเช่นไร” หลิวเหยาตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“ทั้งทรัพย์สิน และร่างกายที่ยอมให้เจ้าใช้ขับพิษสุรารัญจวนในคืนนั้นก็นับว่าข้าเสียหายหนักพอสมควร หากเจ้าไม่มีเงินมาชดใช้เช่นนั้นแล้วก็มาปรนนิบัติข้าเป็นการตอบแทนก็แล้วกัน”
“ฝันไปเถอะ ต่อให้ข้าจนตรอกก็ไม่คิดจะขายร่างกายหรอกนะ”
นางตอบกลับไปเสียงดังพร้อมกับยกมือขึ้นมากอดปิดบังช่วงหน้าอกของตนเอาไว้ เมื่อเข้าใจว่าชายหนุ่มต้องการให้นางปรนนิบัติเขาอย่างไร
เซียวลู่มองท่าทางของนางอย่างนึกขำ รอยยิ้มมุมปากถูกยกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยเสียงยียวน
“เจ้าอย่าสำคัญตนเองผิดไป รูปร่างของเจ้าน่ะหรือจะทำให้ข้าเกิดอารมณ์เช่นนั้นได้ ที่ข้าเอ่ยหมายถึงให้เจ้ามาปรนนิบัติในฐานะสาวใช้ของข้าต่างหากเล่า”
บทสรุปของใต้เท้าปากแจ๋วจะเป็นอย่างไรมาหาคำตอบไปพร้อม ๆ กันนะคะ
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียน ชื่อ ตัวละคร สถานที่ ผู้เขียนสมมติขึ้นมาเองไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์แต่อย่างใด ภาษาที่ใช้เน้นคำเข้าใจง่าย หวังว่าผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านจะได้รับความเพลิดเพลินไปกับนิยายเรื่องนี้ ขอบพระคุณผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านค่ะ
Guest
