นา พี่เมียปากจัดที่มักแขวะน้องเขยอย่างเก่งอยู่เสมอ ไม่เคยคิดว่าเก่งจะเก็บเอาคำพูดและท่าทีของเธอมาคิดมาก วันหนึ่ง นาพลาดทำสิ่งที่สามารถทำให้เธอต้องอับอายและเก่งเห็นเข้า นี่เป็นโอกาสทองของเก่งที่จะพลิกเกม เขาเริ่มใช้ข้อมูลนี้ในการบังคับนาให้ทำตามที่เขาต้องการ เพื่อไม่ให้ความลับถูกเปิดเผย
นาพยายามต่อต้านและต่อสู้กับความบังคับนี้ แต่เก่งกลับใช้จิตวิทยาเล่นกับความรู้สึกของเธอ ทำให้นาเริ่มสับสนในตัวเอง จากความเกลียดชังและความอึดอัดที่เคยมีต่อเก่ง เธอเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่ชัดเจน และยิ่งเวลาผ่านไป เธอก็ยิ่งไม่แน่ใจว่าตัวเองรู้สึกอย่างไรกันแน่
เมื่อเก่งกดดันมากขึ้น นาจึงยอมตามแผนของเก่งและเอ่ยประโยคที่แสดงถึงการถลำลึกที่เริ่มก่อตัวขึ้นในใจเธอ “ก็ได้ แต่ต้องใส่ถุงยางนะ ถ้าใส่ถุงยางถือว่าเรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน” คำพูดนี้สะท้อนถึงการพยายามรักษาเส้นแบ่งที่คลุมเครือระหว่างการบังคับและความยินยอม
นาเผชิญหน้ากับความรู้สึกที่ซับซ้อนมากขึ้นเมื่อเก่งทำให้เธอค่อย ๆ ถลำลึกลงไปในเกมที่เขาวางไว้ นาต้องตัดสินใจว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเก่งคือความเกลียดชังหรืออะไรบางอย่างที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน และสุดท้ายเธอจะยังคงคิดเหมือนเดิมหรือไม่ เมื่อทุกอย่างเริ่มเบลอจนแยกไม่ออก