นิทานสั้น : เงารักแห่งแม่กลอง Ep.1
ในบรรยากาศที่ร้อนระอุของหน้าร้อน ริมฝั่งแม่น้ำแม่กลองที่ไหลเอื่อยผ่านเมืองราชบุรี ตรงข้ามกับภูเขาเลากาที่ตั้งตระหง่าน มีหมู่บ้านเล็กๆ ที่แสนเงียบสงบ ชื่อว่า "บ้านโพธิ์งาม" ชายหนุ่มชื่อ "ก้อง" ใช้ชีวิตเรียบง่ายเป็นชาวสวน เขาเป็นคนที่มีจิตใจสงบเยือกเย็น แต่ในใจลึกๆ ก็เต็มไปด้วยความฝันที่ยังไม่ได้ถูกปลดปล่อย ความฝันที่เหมือนดั่งนกในกรงที่โหยหาความเป็นอิสระ
ก้องมักจะนั่งอยู่ใต้ต้นโพธิ์ใหญ่ ริมแม่น้ำแม่กลอง มองดูลำน้ำที่ไหลผ่านอย่างไม่หยุดนิ่ง เหมือนกับชีวิตของเขาที่ไหลไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดหมาย วันหนึ่ง ขณะที่เขานั่งทอดสายตามองน้ำที่ไหลไปยังขอบฟ้า สายตาของเขาสะดุดกับเงาร่างบางๆ ของหญิงสาวที่เดินมาตามริมฝั่ง หญิงสาวที่ดูแตกต่างจากหญิงไทยทั่วไป เธอมีผิวพม่าที่อ่อนนุ่มเหมือนผ้าไหมทอมือ สาวงามที่เป็นเหมือนดอกไม้ป่าที่บานสะพรั่งท่ามกลางทุ่งหญ้า เธอชื่อว่า “จิตรา” หญิงสาวจากพม่าที่อพยพมาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้
จิตรามักจะเดินเล่นริมฝั่งแม่น้ำแม่กลองในยามเย็น เหมือนกับเธอกำลังตามหาอะไรบางอย่างในชีวิตที่ไกลเกินเอื้อม สายลมพัดผ่านเรือนผมยาวของเธอ ทำให้ก้องรู้สึกถึงความงามที่ธรรมชาติมอบให้กับโลกใบนี้ ราวกับเธอเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังที่หลุดพ้นจากการพันธนาการ
** ความงามของจิตราที่สะท้อนอยู่ในแสงอาทิตย์ยามเย็นเหมือนภาพวาดที่สีน้ำแต่งแต้มไว้บนผืนผ้าใบที่ฟ้าเป็นคนทอขึ้นมา เธอเหมือนดั่งดอกไม้ที่เบ่งบานบนยอดภูผา ซึ่งก้องรู้ว่าไม่มีวันจะเอื้อมถึง แต่มันกลับทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงขึ้น ราวกับว่าเขาพร้อมที่จะปีนขึ้นไปหาดอกไม้นั้น แม้ว่ามันจะหมายถึงการเสียสละทุกสิ่งที่มีอยู่
ทุกๆ วัน ก้องและจิตราเริ่มรู้จักกันมากขึ้น บทสนทนาริมแม่น้ำกลายเป็นเสมือนสะพานที่เชื่อมโยงหัวใจทั้งสองดวงเข้าด้วยกัน พวกเขาพบความอบอุ่นในความเงียบที่มีเพียงเสียงน้ำไหลเป็นฉากหลัง ความรักที่เบ่งบานในหัวใจของทั้งสองคน เหมือนกับดอกบัวที่แทรกตัวขึ้นจากโคลนในแม่น้ำ แต่ดอกบัวนี้กลับสะท้อนความบริสุทธิ์และความเข้มแข็งในจิตวิญญาณของพวกเขา
"น้ำที่ไหลผ่านมิอาจหยุด
แต่ใจที่รักเจ้ามั่นคงไม่คลอนแคลน
ดั่งดอกบัวที่ผุดขึ้นในธารน้ำ
แม้โลกนี้กลับหัวกลับหาง ข้าก็ยังรักเจ้า"
ความสัมพันธ์ของพวกเขาเริ่มลึกซึ้งขึ้น แต่ชีวิตกลับไม่เป็นเช่นที่หวัง จิตรามีความลับที่เธอไม่เคยบอกก้อง นั่นคือเธอถูกหมายปองจากชายผู้มีอิทธิพลในหมู่บ้านที่ต้องการให้เธอเป็นภรรยา แม้เธอจะปฏิเสธและหลีกหนีความเป็นไปได้ที่จะต้องตกเป็นของคนที่เธอไม่รัก แต่ความเป็นจริงก็เริ่มบีบคั้นจนเธอไม่มีทางเลือก
วันหนึ่ง ขณะที่ก้องกำลังเตรียมตัวจะสารภาพรักกับจิตรา เขากลับพบว่าจิตราไม่ได้มาที่ริมฝั่งแม่น้ำตามปกติ เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่ผิดปกติ จนกระทั่งได้รับข่าวว่าจิตราถูกบังคับให้แต่งงานกับชายที่เธอไม่รัก ก้องรู้สึกเหมือนฟ้าถล่มลงมาทับเขา แต่เขาไม่สามารถปล่อยให้เธอต้องเผชิญกับชะตากรรมที่เธอไม่สมควรได้รับ
ก้องตัดสินใจที่จะพาจิตราหนีไปจากหมู่บ้าน เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ไม่มีใครมาขัดขวาง พวกเขานัดกันที่ริมฝั่งแม่น้ำในคืนที่เงียบสงบ พร้อมที่จะทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง
แต่เมื่อก้องมาถึง เขากลับพบเพียงเงาจางๆ ของจิตราที่สะท้อนอยู่ในน้ำ ไม่มีเธออยู่ที่นั่น ไม่มีคำตอบ ไม่มีคำอธิบาย เหลือเพียงความเงียบที่หนาวเหน็บ เขายืนอยู่ที่นั่น รอคอยเธอจนรุ่งเช้า แต่จิตราก็ไม่เคยมา
** ในที่สุด เขาจึงได้รู้ความจริงที่เจ็บปวด จิตราได้ตัดสินใจสละชีวิตตัวเองที่ริมฝั่งแม่น้ำเพื่อหนีจากชะตากรรมที่เธอไม่อาจหลีกหนีได้ ก้องพบร่างของเธอที่ลอยอยู่ในน้ำ ใบหน้าของเธอสงบเหมือนกับเธอได้หลับไปในอ้อมกอดของธรรมชาติ แต่หัวใจของก้องกลับถูกฉีกขาดเป็นชิ้นๆ
เสียงน้ำที่ไหลผ่าน แม่น้ำที่เคยเป็นพยานความรักของพวกเขา บัดนี้กลับกลายเป็นสายน้ำแห่งความเศร้าและการสูญเสีย ก้องรู้สึกเหมือนทั้งโลกนี้ทรยศเขา และสิ่งเดียวที่เหลืออยู่คือความทรงจำที่ไม่มีวันลืมเลือน เขานั่งลงที่ริมฝั่งแม่น้ำที่เคยเป็นที่พักใจของเขา และรู้ว่าชีวิตของเขาจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป