"เห้ย! อ๊ะ อึก" จู่ๆอีตาบ้านั่นก็จู่โจมเข้ามาจูบผม มันพยายามแทรกลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากผมโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว
"อึก อืมมม" ลิ้นร้อนเกี่ยวตวัดไปทั่วโพรงปากของผม
"อ๊ะ!" ขณะที่ผมกำลังเคลิ้มไปกับสัมผัสนั้น มือของเขาก็ล้วงเข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตนักศึกษาของผมแล้วหยอกเล่ยกับตุ่ไตยอดอกของผม มันสร้างความเสียวซ่านให้ผมมาก
"อึก...." ผมพยายามกลั้นเสียงครางแต่ในที่สุดมันก็ไม่ไหว "อ๊าาาา" ผมครางออกมาดังลั่น มือข้างซ้ายของเข้าเลื่อนลงมากอบกุมแกนกายของผม รูดขึ้น.... รูดลง... รู้ตัวอีกทีกางเกงของผมก็ถูกเค้าคนนััน ถอดไปหมดแล้ว
แควก!
"อึก.." ผมสะดุ้งเฮือกเมื่อเขากระชากเสื้อผมจนกระดุมหลุดแล้วปาลงพื้นไป "จะกระชากทำเหี้ยไร!" ผมตะโกนด่ามัน
"หุบปากไป! เก็บเสียงไว้ครางให้กูฟังดีกว่า...หึ" พูดจบมันก็ถอดชั้นในซึ่งเป็นปราการด่านสุดท้ายของผมออกไป แล้วจัดการรูดรั้งแกนกายของผม "อ๊ะ ปล่อย อ๊ะ ฉันไป...อ๊ะ เถอะนะ"
น้ำตาเจ้ากรรมของผมเริ่มไหลรินลงมา
"อ๊ะ!! เจ็บ...เอา...ออกไป" เขาสอดแกนกายเข้ามาในช่องทางหลังของผมทีเดียวมิด....
"ฮึก ฮืออ เจ็บ...เอาออกไปป.." มันเจ็บ...เจ็บมาก เข้ายกยิ้มมุมปาก
"หึ ตะกี้ยังปากดีอยู่เลย คราวนี้มาร้องขอหรอ อ่าาา เสียใจด้วย มันไม่ได้ผลหรอก.." เข้าเริ่มขยับเข้าออก แรงขึ้น แรงขึ้น "อ๊ะ!" เข้าสอดเข้ามาลึกขึ้นแล้วมันก็ไปดดนจุดกระสัน
ของผมเข้าจังๆ "ปากมึงพูดอย่างนั้นแต่ร่างกายมึงนี่ ไม่ตรงตามปากเลยนะ ตอดกูใหญ่..." เข้าพูดด้วยเสียงดูถูก ผมรู้สึกได้ว่าช่องทางหลังของผมเริ่มฉีกขาด
"อ๊าาาาา/อ๊าาาา" เข้าเสร็จออกมาพร้อมผม นำ้สีขาวขุ่นไหลออกมาจากช่องบทางรัก พร้อมกับเลือดอีกมากมายของผม
แต่เขายังไม่หยุดแค่นั้น "อ๊ะ อ๊ะ...ฮึก...เจ็บ...อ๊ะ"
"แกเจ็บไม่เท่าที่ฉันกับพ่อแม่เจ็บหรอก! แกต้องทนอย่างนี้อีกนาน แทฮยอง"
"ฉัน อ๊ะ บอกว่า อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ฉันไม่ได้ อ๊ะ ทำ..."
"โกหก!" ผมไม่รู้ว่าบอกเค้าไปกี่รอบแล้ว แต่ตอนนี้ผมไม่อยากรู่อะไรแล้วหล่ะ พวกคุณคงไม่รู่หรอก ผมหน่ะมีโรคประจำตัวที่ร้ายแรงตั้งแต่เด็กแล้ว มีแค่บางคนเท่านั้นที่รู้อย่างเช่น
....กุกกี้ เพื่อนสมัยเด็กของผม แล้วก็ญาติๆ
ผมเพลียมาก เขากระแทกมาซ้ำๆ เลือดมันก็ออกมาเยอะจนผมเริ่มไม่ไหวแล้ว ผม...ผม วืดดด แล้วทุกสิ่งก็ดับไป
Guest
