โชคชะตาหรือพรหมลิขิต

ภานุเมศ

"นี่ยัยเปี๊ยก เราต้องมาตกลงกัน เธอจะเดินแบบนี้ไม่ได้ผมขอร้องล่ะพยายามเดินให้แมนๆ หน่อย อย่าให้เสียภาพลักษณ์ของผู้บริหาร"

" โอเคผมจะพยายามครับ พอใจคุณหรือยังคะ" ภานุเมศไม่ได้ฟังคำตอบถึงกับปวดหัว

บุษกร

"นี่คุณ เดินดีๆ หน่อยได้ไหม"

"แล้วฉันเดินไม่ดีตรงไหน ฉันก็เดินของฉันปกติ"

"ปกติอะไรล่ะคุณ เดินขาถ่างไม่เป็นกุลสตรีเลย มันเป็นแค่ผ้าอนามัย"

"ก็มันเหมือนมีอะไรค้ำอยู่นี่คุณ"

บุษกรได้ฟังภาณุเมศบอกถึงกับต้องมองบน

"แต่คุณอยู่ในร่างของฉันนะ คุณต้องเดินให้เรียบร้อย ฉันก็อายเขาเป็นนะคุณ"

"เออๆๆ เดี๋ยวฉันจะพยายามแล้วกันโอเคจบนะ"

นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการ หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้