กว่าจะรู้รัก

(นิยายเริ่มอัปวันที่ 16 สิงหาคม 2567 นะคะ) 

เขาหยิบยื่นความช่วยเหลือให้เธออย่างใจดีจนทำให้เธอที่กำลังหาทางออกไม่ได้รีบรับทุกอย่างไว้โดยไม่ทันได้คิดอะไร 

เฟลิกซ์ใช้ช่วงเวลาที่มืดมนของเธอผูกมัดเธอไว้ด้วยทั้งบุญคุณและความรัก 

อัญชิตารักและเทิดทูนเขาอย่างไม่มีข้อแม้ใด คิดไปว่าเขาคือพระเอกในนิยายที่โชคชะตาพาเธอมาพบ แต่เพียงไม่นานความฝันแสนหวานนั้นก็หายไปทุกอย่างที่เธอได้รับมาล้วนที่จะต้องตอบแทนทั้งสิ้น นักบุญที่เคยเทิดทูนกลับกลายเป็นซาตานร้ายที่กระหายเพียงความเจ็บปวดของศัตรูและเธอก็เป็นเพียงหมากที่เขาต้องใช้เท่านนั้น  

ชายที่เป็นดั่งดวงอาทิตย์ในยามเช้าซึ่งได้เข้ามาส่องแสงและให้ความอบอุ่นแก่เธอในวันที่ฝนตกหนักในใจตลอดทั้งคืน 

บัดนี้เขากำลังแผดเผาเธอให้ตายลงอย่างช้า ๆ ด้วยเชื้อเพลิงที่ชื่อว่าความโง่เขลาจากตัวเธอเอง 

...... 

“เรื่องนั้นไปถึงไหนแล้ว?” 

เสียงเข้มเอ่ยถามเนิบนาบพร้อมมองใบหน้าหวานละมุนของเธออย่างคาดหวัง 

“ฉันถามก็ตอบ อย่าทำให้ฉันต้องหงุดหงิดแต่เช้าได้ไหมอัญชิตา” 

“ตากำลังพยายามค่ะ” เธอตอบเสียงอ้อมแอ้ม  

“ไม่ได้เรื่อง” 

เฟลิกซ์ว่าอย่างหงุดหงิดเพราะคาดหวังมาตลอดแต่อัญชิตากลับไม่สามารถตอบรับความคาดหวังของเขาได้เลย 

“ไปนอนกับมันให้ได้ซะตา...ยิ่งท้องกับมันได้ยิ่งดี” 

​ 

❤️​​​ใครแวะมาอ่านขอสักใจสองใจเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าจ้า❤️ 

​ 

​​ 

​ 

คำเตือนก่อนอ่าน : 

นิยายเรื่องนี้พระเอกนิสัยไม่ดี ไม่มีความคิด 

โง่ดักดาน หลงตัวเอง ตรรกะป่วย 

นางเอกอาจจะน่ารำคาญหน่อย ๆ 

ใครไม่ชอบผ่านได้เลยนะคะ(แต่จถ้าอ่านต่อหน่อยไรต์ก็จะขอบคุณมากค่ะ5555 ) 

​