เพราะสูญเสียน้องสาวไปแบบไม่มีวันกลับทำให้ภัทรนนท์ รุจิพันธุ์ นายหัวผู้โอนโยนกลายเป็นคนใจร้อน โมโหร้าย เพราะปักใจกับการตายของคนเป็นน้องเกิดจากผู้หญิงคนนั้น คนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของน้องสาวจึงทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่ทำให้น้องเสียใจจดจำไปจนวันตาย นัทมน ทิพย์โสภา เพราะคิดว่าพี่ชายของเพื่อนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือตามคำสั่งเสียของเพื่อนสนิทที่ตายไปตนเมื่อรู้ความจริงว่าสิ่งที่เขาทำทุกอย่างเพราะเธอทำให้น้องสาวคนเดียวของเขาตาย เธอจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ความจริงมันกระจ่างจึงยอมแม้ต้องแลกด้วยความสาวเพื่อให้ความแค้นนี้มันจบและอิสรภาพที่คน ๆ นั้นสัญญาว่าจะคืนให้
"หกเดือนกับชีวิตที่เหมือนตกนรกทั้งเป็น ฉันขอคืนได้ไหม" น้ำเสียงสั่นเครือที่หลุดออกมาจากริมฝีปากสีหวานไม่ได้ทำให้คนฟังอย่างภัทรนนท์รู้สึกเห็นใจหรือสงสารคนพูดแต่มันกลับยิ่งทำให้เขาอยากเห็นคนตรงหน้าทรมานให้มากกว่า
“ฝันไปหรือเปล่านัทมน” คนตัวโตโพล่งออกไปเพราะคิดว่าคนตรงหน้ามีใครคนใหม่เข้าในชีวิตและคนนั้นก็คงเป็นสารวัตรภาสกร
“ฉันเคยบอกเธอไปแล้วว่าเธอสามารถไปไหนมาไหนได้”
“แค่เธอบอกฉัน”
“อิสระที่ฉันเคยบอก มันได้หายไปตั้งแต่วันที่เธอหนีออกมาจากบ้านฉันแล้ว”
“คุณภัทร์ ฉันขอร้องปล่อยฉันไปเถอะ”
"ไม่มีวัน แล้วอย่าคิดว่าน้ำตามันจะช่วยอะไรเธอได้" น้ำเสียงเย็นชาทำเอาร่างบางถึงกับกัดปากตัวเองเอาไว้แน่นเพราะเธอเองก็คิดไว้อยู่แล้วว่าคนอย่างนายหัวภัทรนนท์ไม่มีวันเห็นใจจะทำตามที่เธอร้องขอ
"ในเมื่อไม่รักกันก็แค่ปล่อยฉันไป"
"อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ว่าทำไมเธอถึงอยากไปจากฉัน"
"ไปบอกมันด้วยถ้ามันอยากได้เธอคืน...ชาติหน้าก็แล้วกัน"
“คุณหมายถึงใคร”
“ไอ้สารวัตรภาสกรนั่น หรือไอ้ปลัดพิทยา”
“คุณเป็นบ้าไปแล้วหรือไง”
“พี่ภาสไม่เกี่ยว”
“เรียกพงเรียกพี่กันด้วยเหรอ”
“ทำไมฉันจะเรียกเขาพี่ไม่ได้”
“ฉันไม่ให้เรียก”
“อย่ามาพูดเหมือนคุณหึงฉันหน่อยเลย”
“แล้วถ้าบอกว่าฉันหึงล่ะ”
“ฮึ อมพระมาพูดฉันก็ไม่เชื่อคุณ”
“อ๋อเหรอ งั้นเดี๋ยวจะทำให้ดูว่าทำให้คนอย่างฉันหึง...มันจะจบอย่างไง” ทันทีที่พูดจบ ข้อมือบางโดนกระชาก ร่างบางถึงกับเบิกตากว้างเมื่อเห็นทิศทางที่คนตัวโตลากเธอไปคือห้องนอนชั้นสอง
“คุณภัทร์! คุณจะทำอะไร”
“ผัวมาหาเมีย จะมีเรื่องอะไรนอกจากนอนกับเมีย”
“ปล่อยฉันนะ”
“ที่ผ่านมาเราต่างคนต่างอยู่กันแล้ว”
“ในเมื่อการแต่งงานที่คุณสร้างขึ้นมันเป็นแค่เรื่องหลอกลวง”
“งั้นเราก็หย่ากันเถอะ”
“ฉันจำไม่เห็นจะได้เลยว่าเคยพูดแบบนั้น”
“อีกอย่างชีวิตเธอเป็นของฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้”
“จริงไหม นัทมน”
Guest
