คำโปรย
'เพียงพิมพ์' หลงรัก 'พสุธา' พี่ชายข้างบ้านมานานเกือบสิบปี ทั้งตามตื๊อ ตามขวางไม่ให้เขายุ่งกับผู้หญิงคนอื่น แม้เขาจะทำท่ารังเกียจเธอแค่ไหน เธอก็ยังหวังว่าสักวันเขาจะเห็นความรักที่เธอมีให้ และตอบรับความรู้สึกของเธอบ้าง ทว่าความเป็นจริงนั้นโหดร้าย ยังไม่ทันที่เธอจะสมหวัง เพียงพิมพ์ก็พบว่าตัวเองมีภาวะรังไข่เสื่อมก่อนวัย ทำให้โอกาสมีลูกนั้นต่ำยิ่งกว่าต่ำ เธอจึงต้องรีบหาชายหนุ่มสักคนเพื่อช่วยทำลูก แต่น่าเสียดายที่ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่พสุธา
“ที่สัญญาว่าจะเลิกตามตื๊อ เอาให้มันจริงนะ”
“จริงอยู่แล้ว พิมพ์พูดคำไหนคำนั้น พี่ไม่ต้องกังวลหรอก เพราะเดือนหน้าพิมพ์ก็จะแต่งงานแล้ว”
พสุธาตัวแข็งค้าง ดวงตาเบิกจ้องคนที่ลุกออกจากรถแล้วเดินเข้าบ้านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนหญิงสาวหายลับเข้าไปในบ้านแล้ว เขาก็ยังนั่งตกตะลึงอยู่บนรถไม่ขยับเขยื้อน หัวสมองขาวโพลน หัวใจราวกับถูกกระชากออกมาอย่างแรง
Guest
