อาลัวทรุดตัวนั่งยอง ๆ เพื่อให้อยู่ในระดับเดียวกับบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นหัวขโมย โดยไม่สนว่าเครื่องแบบขุนนางเต็มยศสีกรมท่าจะเปรอะเปื้อน สายตาคมเสียดแทงไปทั่วเรือนร่างคลุกฝุ่น ปลายนิ้วเย็นเฉียบสัมผัสมุมปากที่เปื้อนคราบดินอย่างแผ่วเบา เขาไม่ได้คิดจะปัดความสกปรกออก เพียงแต่ตรวจดูให้แน่ใจว่าสภาพน่าสมเพชเวทนานั้นเป็นของจริง
“ฉันให้เวลาพิสูจน์ตัวเองสามวัน”
“เดี๋ยว! ถ้าไม่ทันล่ะ”
“ตัดสินโทษขั้นสูงสุด ไล่ออกจากสถาบัน”
.
.
.
เมื่ออาหารกลายเป็นเรื่องที่ต้องทำตามหลักศาสตร์พยากรณ์อย่างเคร่งครัด ในโลกที่การจะเลือกกุ้งมาทำกับข้าวสักตัวนั้น ต้องดูโหงวเฮ้งให้ตรงตามหลักทุกกระเบียดนิ้ว หนวดคู่ยาวสวย เปลือกใสมันวาว ขาว่ายน้ำครบห้า ห้ามขาดห้ามเกินเป็นอันขาด ในโลกที่อาหารไม่ใช่ของทุกคน แต่กลายเป็นศาสตร์ที่มีเพียงชนชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถจับต้องได้
โลกที่อาหารเป็นหนึ่งเดียวกับศาสตร์พยากรณ์
Trigger warning
Blood - Child abuse - Classism - Dubious consent - Starvation - Violence
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น
ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล ความเชื่อ ศาสนา และเหตุการณ์ใดทั้งสิ้น
Twitter : Cookies Bucket
Facebook : Cookies Bucket
#อาหารพยากรณ์