หัวใจไร้บัญชา

“พิมพ์มาดา…ถ้ากฎเกณฑ์ธรรมชาติคือชายคู่กับหญิง กฎเกณฑ์ของสังคมคือกฎหมายแล้ว ขอให้รู้ไว้ว่า กฎของหัวใจฉัน...ก็คือเธอคนเดียว ไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้…แม้กระทั่งตัวฉันเอง ฉันอยากตะโกนบอกเธอวันละพันครั้งว่า พิมพ์มาดา…ฉันรักเธอ ฉันต้องเป็นมนุษย์ต่างดาวแน่ ๆ เพราะฉันไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร? ผู้ชายหรือผู้หญิง ขอเพียงได้รับความรักจากเธอ ฉันยินดีทำทุกอย่าง เมื่อเธอรู้อย่างนี้แล้วก็ขอได้โปรด…เดินไปจากชีวิตฉัน เพราะฉันคงห้ามใจตัวเองอีกไม่ได้แล้ว” 

คำสารภาพรักจากมนุษย์ต่างดาวทำให้พิมพ์มาดาตะลึงงันอยู่อย่างนั้น สมองที่เคยปราดเปรื่องกลับเชื่องช้าอย่างไม่น่าเชื่อ ต้องค่อย ๆ ตีความทีละคำพูด ทีละประโยคอย่างช้า ๆ