ออดอ้อน...เพียงเธอ [อีบุ๊กพร้อมโหลด]

‘Please, love me’ 

“พี่ภักดิ์คงเคยทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นมาหลายครั้ง”  

พาขวัญเอื้อมมือออกไปหา ภวิลจึงโน้มตัวมาให้เธอกอดด้วยความเต็มใจขณะที่ร่างกายเขายังคงแสดงความรักต่อเธออย่างลึกล้ำและเร่าร้อน  

“แต่ต่อไป...พลีสไม่ให้พี่ภักดิ์ทำแบบนี้กับคนอื่นแล้วนะคะ พลีสไม่อยากให้ใครเห็นพี่ภักดิ์ในมุมนี้เลย...พลีสหวง” 

คนขี้หวงบอกอย่างเอาแต่ใจ ดวงตากลมโตแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของพอๆ กับอ้อมแขนที่รัดภวิลเอาไว้ มันกลายเป็นว่าทั้งคำพูดและการกระทำของเธอกำลังปลุกเร้าชายหนุ่มอย่างสูงสุด 

“พี่ภักดิ์ต้องเป็นของพลีสคนเดียว...ทำแบบนี้กับพลีสได้แค่คนเดียว...นะคะ” 

ประโยคนั้นทำให้ภวิลต้องกัดฟันแน่น เขาต้องการเธอเจียนจะคลั่ง และหากไม่ใช่เพราะรักเธอมากเกินไปจนไม่อยากทำให้เธอเจ็บแม้สักนิด...เขาคงโถมกายเข้าใส่เธออย่างป่าเถื่อนรุนแรงที่สุดไปแล้ว 

"คุณพลีสอ้อนผมผิดเวลาจริงๆ"  

ภวิลบอกด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำเซ็กซี่ขณะจูบไซ้ไปตามผิวแก้มนวล  

"มาอ้อนตอนอยู่บนเตียงในเวลานี้แล้วผมจะหยุดรังแกคุณพลีสได้ยังไง..." 

* คำเตือน (trigger warning) * 

Violence ความรุนแรงด้านเนื้อหาและภาษา 

Explicit sex scenes มีการบรรยายฉากร่วมเพศ 

Sexual harassment คุกคามทางเพศ (ตัวละครเอกไม่ใช่ผู้กระทำ) 

Rape ข่มขืน (ไม่มีการบรรยายรายละเอียด ตัวละครเอกไม่ใช่ผู้กระทำ) 

* โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ * 

เรื่องนี้ตีพิมพ์กับสนพ.แจ่มใสในปี 2562 นะคะ อาจจะมีบางจุดที่ค่านิยมและทัศนคติทางสังคมแตกต่างไปจากปัจจุบัน โอ๋นำกลับมารีอัพอีกครั้งเพื่อเป็นตัวอย่าง 50% (อัพไม่จบนะคะ) เพราะกำลังจะจัดโปรลดราคาพิเศษ พี่ภักดิ์กับน้องพลีสเป็นอีกคู่ที่โอ๋รักมาก เป็นคู่ที่น่ารักและเร่าร้อนในเวลาเดียวกันค่ะ ฝากติดตามด้วยน้าา 

อีบุ๊กพร้อมโหลดใน MEB 

สั่งซื้อแบบรูปเล่มได้ที่เว็บนายอินทร์ 

* ปกต่างกันแต่เนื้อหาเหมือนกันค่ะ * 

มีส่วนเกี่ยวพันกับเรื่อง ‘เท่าที่ใจเว้าวอน’ เพราะพระเอกเป็นเพื่อนสนิทกัน อ่านแยกเล่มได้ แต่ถ้าอ่านทั้งสองเรื่องก็จะฟินดับเบิ้ลค่ะ เลยแนะนำให้เก็บทั้งสองเรื่องเลยนะคะ จบๆ! 55555+