ไม่อาจเรียกว่ารัก (Is this love...?)

"ไม่อาจเรียกว่ารัก" 

Is this love...? 

~ เธอให้เขาไปแล้วหมดทั้งใจ แต่เขาบอกว่า...มันไม่ใช่ความรัก ~ 

ฝากนวนิยายโรแมนติก-ดราม่า ฉบับปวดตับเรื่องใหม่ของ "ดาลัน" ไว้ด้วยนะคะ 

~ ~ ~  

โปรย 

“เมื่อคืน…พี่คิดน้อย แล้วก็อารมณ์มันพาไป” 

เขาบอกสั้นๆ ทั้งที่เรื่องราวหลายชั่วโมงถัดจากอารมณ์พาไป สะพัดจนข้าวของบนเตียงหลังที่เขานั่งอยู่...กระจัดกระจาย ดุจดังมีพายุพัดผ่าน 

“คะ…!?” แทนรักนิ่งงันไปกับคำนั้น 

คำว่า “คิดน้อย” กับเป็นเพราะ “อารมณ์” กำลังบ่มเพาะจนเธอเหมือนถูกผลักตกจากที่สูง เด็กหนุ่มถอนหายใจอีกรอบแล้วมองมาตรงๆ 

“เข้าใจใช่ไหมว่าเรื่องเมื่อคืน เป็นเพราะเราต่างก็เด็กด้วยกันทั้งคู่ สติที่จะยับยั้งก็เลยไม่มี แต่จากนี้แทนเริ่มต้นใหม่ตอนที่ไม่มีพี่ได้เลย พี่ต้องไปหลายปี แทนจะลืมพี่ก็ได้” 

เขาพูดออกมาง่ายดาย เมื่อเห็นสีหน้าที่เหมือนจะร้องไห้แต่กระบอกนัยน์ตาชอกช้ำแค่มีน้ำตามาเอ่อแต่ไม่ไหลก็หยุดปาก 

ชลัมภ์หลุบเปลือกตาสีคล้ำลงแล้วพูดต่อจนจบ... 

“เชื่อพี่...ไม่ยากหรอก เพราะมันก็แค่เรามาสนุกด้วยกัน มันไม่ใช่ความรัก” 

~ ~ ~ 

เพื่อนๆ สามารถแอด Fav หรือเก็บเรื่องนี้เข้าชั้นไว้ได้นะคะ จะได้ไม่พลาดการอัพเดตค่ะ 

แล้วพบกันนะคะ 

ดาลันเอ๊ง :)