8 ปีที่แล้ว......
ทุ่งนา....
"พี่ลิ๊ตร เราจะเอาน้องกบมาปล่อยที่ทุ่งนานี้เหรอครับ"
"อือ รึจะให้กูปล่อยใส่หัวมึง"
"ก็ถามเฉยๆ มั้ย กวนตีนนะพี่อะ"
"ก็รู้อยู่มึงจะถามทำไม"
"พี่ลิตรอะ"
"มึงมาถือถุงนี้ไว้ดิ๊"
เป้จึงรีบรับถุงกบอีกถุงมาถือไว้ แล้วนั่งลงข้างลิตรที่อยู่บนคันนาเพื่อจะปล่อยกบลงแปลงนาที่มีน้ำปริ่มประมาณข้อเท้า เป้มองหน้าลิตรตาแทบไม่กระพริบ เพราะพี่ลิตรหล่อมากผิวสีแทนแต่เนียนเหมือนผิวก้นหนูดาว หน้าตาคมคาย ดวงตาคมปนดุ คิ้วเข้มจมูกโด่งเป็นสัน ปากบางๆ นั้นยิ่งน่าชวนมอง แถมหุ่นพี่ลิตรก็ยังสูงเท่มากอีกด้วย
"อย่าให้เขาจับได้เด้อกบเอ้ย ไปดีมีสุขเด้อ อย่าดื้อคือบักเป้เด้อสู"
ลิตรพูดแล้วเปิดปากถุงกบออก พวกกบก็พากันกระโดดออกจากถุงลงสู่แปลงนาอย่างตื่นเต้นและดีใจ แล้วหันมองปูเป้ที่กำลังจ้องตนอยู่
"เป้เอาถุงนั้นมา เลิกจ้องกูได้แล้ว"
เป้จึงได้สติแล้วยื่นอีกถุงให้พี่ลิตร แต่ลิตรจับมือน้องไว้ จับมือน้องแก้มัดถุงใส่กบแล้วเปิดปากถุงออก ยิ่งทำให้ปูเป้หัวใจเต้นแรง
"ไปดีนะน้องกบ ขอให้ปลอดภัยครับ"
เป้พูดแล้วมองกบที่กระโดดออกจากถุงไปทั่วทุ่งนา แล้วยิ้มกว้างอย่างมีความสุข
"เป้ชอบจังหวัดนี้นะ เป้ชอบคนจังหวัดนี้ เรียนจบเป้จะสอบบรรจุครูที่นี่ให้ได้เลย"
"เรื่องของมึง บอกกูเพื่อ"
ลิตรพูดแล้วอมยิ้มก่อนจะทอดสายตามองไปที่ท้องฟ้ากว้าง มือที่ยันพื้นไว้ก็ค่อยๆ เคลื่อนไปแตะมือน้องที่ยันพื้นไว้เช่นกัน เป้จึงเขินจนหน้าขึ้นสีอมชมพู
"เป้ก็แค่บอกมั้ย พี่ลิตรก็ชอบดุจัง"
"เออ ขอให้มึงสอบครูให้ติด แล้วได้มาสอนโรงเรียนในจังหวัดนี้"
"ค้าบ เป้สอบติดอยู่แล้วแหล่ะ ถึงตอนนั้นเป้น่าจะเรียนเก่งขึ้นกว่านี้"
"อืม กูจะรอดู อ่านหนังสือบ้างมึงอะ ไม่ใช่วันๆ เอาแต่มองหากู"
"ก็เป้ชอบพี่ลิตรหนิ่ ไม่มองหาพี่ลิตรจะให้เป้มองหาใครล่ะ แต่พูดว่ารอดู พี่ลิตรก็รอเป้ด้วยล่ะ แล้วนี่พี่ลิตรเรียนจบจะไปทำงานที่ไหนครับ เป็นสถาปนิกบริษัทเอกชนหรืออยากบรรจุเป็นราชการ"
ลิตรขยับมือไปทับกุมมือน้องจนเต็มฝ่ามือ เป้มองมือของพี่ลิตรที่กุมมือตนแล้วก็ก้มหน้ายิ้มเขิน แต่กำลังข่มใจไม่ให้ดีใจมากเกินไปจนโวยวายเดี๋ยวพี่ลิตรจะเอามือออก
"กูจะสอบนายตำรวจให้ติด กูจะเรียนตำรวจต่อ"
"....."
"กูจะมาบรรจุเป็นตำรวจที่จังหวัดนี้ แต่อีก4-5 ปีโน่นมั้งกว่าจะจบ มึงรอได้ป่ะล่ะ"
พูดแล้วอมยิ้มก้มมองแปลงนา
"เป้รอได้ครับ เป้รอจริงๆ นะ 10 ปี 20 ปี เป้ก็รอได้ เป้จะรอดูนะพี่ลิตร เป็นกำลังใจให้พี่ลิตรตลอดไปครับ"
ลิตรเผยยิ้มหล่อออกมา ยิ่งทำให้ละมุนไปหมด ปูเป้เคลิ้มรอยยิ้มพี่ลิตรไม่ไหว
"เป้ มึงเกิดวันอะไร"
"อังคาร 23 กุมภาพันธ์ครับ"
"อืม กูถามไปงั้นแหล่ะ มึงไม่ต้องเก็บเอาไปยิ้มเขินกูหรอก"
ยิ่งทำให้เป้ยิ้มมากเข้าไปใหญ่ ลิตรมองดอกผักบุ้งที่เลื้อยเต็มคันนาจึงเด็ดขึ้นมาแล้วมองหน้าเป้ที่กำลังทอดสายตาไปข้างหน้า
"เป้ มึงหันหน้ามานี่ดิ๊"
"อะไรครับ"
ปูเป้จึงหันหน้ามองลิตรตามที่พี่บอก ลิตรจึงเอาดอกผักบุ้งสีม่วงอ่อนทัดหูให้น้องพร้อมลูบผมน้องเบามือ
"เหมือนแมวฉิบหาย"
พูดแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปที่รถ ส่วนน้องนั่งอึ้ง นิ่งงันเหมือนโดนสาปให้ตัวแข็งทื่อ พี่ลิตรที่เดินอยู่ก็เขินไปด้วย จึงหันมาเรียกน้องให้ขึ้นรถกลับบ้าน
"ไอ้เป้ มึงจะกลับมั้ยบ้านอ่ะ รึจะอยู่นี่ให้ผีมาหลอก"
"กลับดิพี่ พี่ลิตรรอเป้ด้วย พี่ลิ๊ตร"
-----------------------------------------------------------
ความรัก ชxช นิยายแนวฟีลกู๊ด
หมายเหตุ...
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่เกี่ยวข้องกับสถานที่ อาชีพ หรือบุคคลใดๆ ทั้งสิ้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างเพศเดียวกัน (ชายกับชาย) มีฉาก18+ และคำพูดหยาบคาย
(อ่านเพื่อความบันเทิงกันนะคะ หากมีเวลาสักหน่อยแวะอ่านแวะชิมได้เลยค่ะ เพราะผู้กองลิตร อร่อยมาก❤️😉)
อ่านเรื่องราวภาค1 ได้ที่ เรื่องพิพักตร์ของหยา