“ดอกไม้ที่เห็นว่าสวยเมื่อใส่แจกัน อยากรู้บ้างไหมว่าโดนบังคับหรือสมัครใจ”เพลงท่อนนี้ ทำให้ผู้เขียนเกิดความคิดที่จะเขียนเรื่องนี้ขึ้นมา ทุกคนชอบดอกไม้ที่มีกลิ่นหอม น่าหลงใหล ดอกไม้ก็ เปรียบเด็กสาวแรกรุ่นที่ เหล่าหมู่ภมรอยากดอมดม ทะนุถอม แต่ถ้าในทางกลับกัน คนที่ต้องการดอกไม้เหล่านี้กลับไม่รักษา ทำลายความหอม ทำลายดอกไม้เหล่านี้ แค่ต้องการเชยชมดมดอม จากดอกไม้ที่เคยหอมหวาน จะกลายเป็นดอกไม้ที่ถูกทิ้ง ขว้าง ไม่หอมอีกต่อไป และมัน จะตามเอาคืนคนที่ทำลายมันทั้งหมด
นิยายเรื่องนี้เขียนจากเรื่องจริงบางส่วน จากประสบการณ์ของผู้เขียนเอง อาจจะไปคล้ายคลึงกับเรื่องของท่านผู้อ่านท่านใดผู้เขียนขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
******** อุทิศแด่ทุกดวงวิญญาณ ที่เกี่ยวข้อง**************
“สุดท้าย ผมในนามของนักเขียนเรื่องนี้ ขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับดวงวิญญาณทุกดวง ที่จากไป กับเรื่องนี้ หากหนังสือเล่มนี้มีรายได้ ข้าพเจ้าในนามนักเขียนขอแบ่ง 10% จากรายได้หนังสือเล่มนี้ไปทำบุญให้กับวิญญาณทุกดวง ขอให้ทุกดวงวิญญาณ จงไปสู่ สุขคติ “