ภูผาค่อยๆ เลื่อนมือมาจับกุมมือบางที่พูดพลางเหม่อมองไปทางสวนส้ม เมื่อผู้เป็นภรรยาสัมผัสได้ถึงมืออุ่นที่จับกันอยู่ ก็หันกลับมามองผู้เป็นสามีทันที
"ทำไม.." ร่างบางถามออกไปเพราะการกระทำของสามี
"มือเย็นเจี๊ยบเลย"แต่ผู้เป็นสามีกลับพูดกลับมาราวกับไม่ได้ยินคำถามของอีกคน
ร่างบางตั้งท่าจะชักมือออก แต่กลับโดนผู้เป็นสามีจับไว้แน่น ไม่ยอมให้ดึงกลับไป
พลันบรรยากาศโดนรอบเกิดความเงียบขึ้นทันที แต่ก็แค่ชั่วอึดใจหนึ่งเพราะต่อมาผู้เป็นสามีก็เอ่ยถามคำถามที่ร่างบางต้องขมวดคิ้ว
"จ้าวรู้ใช่ไหม ว่าเราแต่งงานกันแล้ว?"
"ระ รู้ซิ "คำพูดที่พูดออกไปกับตะกุกตะกัก แต่กระนั้นก็ยังคงพยายามที่จะพูดต่อเพื่อเตือนสติของอีกคน
"เราหวังว่า พี่ผาคงไม่ลืมที่ตกลงกันไว้"
"ฮึ" ร่างสูงได้ฟังก็แค่นหัวเราะเบาๆ แล้วปล่อยมือบางที่จับอยู่ ลุกขึ้นยืมเต็มความสูง สายตาดำคลับจ้องมองไปยังร่างบางที่เพิ่งจะยกเรื่องข้อตกลงมาพูดกัน ภายในใจร่างสูงเกิดความหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก ร่างสูงเดินไปหาร่างบางที่นั่งที่เก้าอี้ตรงกันข้ามเขา และโน้มใบหน้าไปกระซิบข้างใบหูเล็กขาวสะอาด
"ข้อตกลงนั้นเป็นของเธอ ไม่ใช่ของพี่ เราแต่งงานกันแล้ว พี่ย่อมมีสิทธิในตัวเธอ "
Guest
