จุดแข็งของคุณคราม

“นี่สินะตัวตนจริงๆ ของนาย วีทัช” มือหนากระชับสะโพกที่กำลังคร่อมอยู่ลงบนตักของตัวเอง และบีบ 

มันแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยว 

“แน่ใจนะว่าพี่ไม่รู้ ว่านี่คือตัวตนของผม พี่คราม” คนอย่างวีทัช แค่โดนมองด้วยสายตาเร่าร้อนแค่นี้ ไม่ได้ทำให้เขาเขินเหมือนกับสาวเล็กสาวน้อยของคนตรงหน้าหรอก  

รังมีแต่จะเพิ่มความท้าทายในหัวใจของเลือดนักสู้ให้เพิ่มมากขึ้นด้วยซ้ำ นิ้วเรียวที่สากไปบ้างเพราะการจับดาบเป็นประจำ เลยสนุกที่จะลูบคลำลงไปบนมัดกล้ามอกของ เพื่อนพี่ชายให้ลึกต่ำลงไปเรื่อยๆตามแนวสาบเสื้อที่เปิดอยู่ 

“รู้สิ แต่ก็ยังไม่หายสงสัย คืนนี้พี่คงต้องขอให้นายค้างที่นี่เพื่อคลายปัญหาคาใจพี่ซักหน่อย หึๆ”  

“ด้วยความยินดีครับ คุณเพื่อนพี่ชาย” 

“อีกซักเดี๋ยวอาจจะต้องเปลี่ยนสถานะ” 

“พี่จะเปลี่ยนเป็นอะไร” 

“น้องเขยมัน”  

“ฮ่าๆ มั่นใจจังนะครับว่าจะเป็นได้”  

“หึหึ เดี๋ยวนายก็รู้ วีทัช ว่าพี่จะเป็นแค่เพื่อนพี่ชาย หรือจะเป็นผัวนาย”  

การต่อปากต่อคำสิ้นสุดลง แต่บทพิสูจน์ขอสองหนุ่มกำลังเริ่มต้นขึ้น