คำโปรย
เธอตกที่นั่งลำบากกำลังจะถูกป้าแท้ ๆ พาไปขายให้กับซ่องโสเภณีหวังนำเงินมาใช้หนี้พนัน เขาคือคนผ่านทางดันบังเอิญมาเห็นเข้า ก่อนจะยอมจ่ายเงินก้อนโตแลกกับตัวเธอ
“พิมพ์ดาว” คนตัวโตมองคนตรงหน้าด้วยความตกใจ คาดไม่ถึงเธอจะมาอยู่ตรงนี้
“ประชุมวันนี้เหนื่อยไหม” ฝืนถามทั้งน้ำตา เธอพยายามแสร้งทำเหมือนไม่เจ็บปวด ต่อให้ใจกำลังแหลกสลายแล้วก็ตาม
“พิมพ์ดาวกลับไปก่อนเถอะ ไว้ค่อยคุยกัน” เขากลัวนิรินจะเข้ามาเห็นพิมพ์ดาว
“ฮึก ทำไมแต่งงานแล้วไม่เชิญเพื่อนอย่างฉันเลย” เอ่ยถามด้วยเสียงสะอื้น
เธอแทบอยากทรุดกายนั่งลงกับพื้นประเดี๋ยวนี้ นึกไม่ถึงคนที่พร่ำบอกรักกันจะทำกันได้ลงคอ
“กลับก่อนนะพิมพ์ดาว เชื่อฉันเถอะ”
“กรี๊ด!!” เสียงกรี๊ดกร๊าดของนิรินดังแทรกบทสนทนา ก่อนเธอจะมาหยุดข้างกายคิลเลียน
“แกจะมาพังงานแต่งของฉันกับพี่คิลเลียนเหรอ”
นิรินตะคอกถามเสียงดังสนั่น จนผู้คนภายในงานหันมามองเป็นตาเดียวกันด้วยความสนใจกับสถานการณ์ตอนนี้
“นิรินใจเย็น ๆ”
“พี่คิลเลียนจะให้นิรินใจเย็นยังไง มันจะพังงานแต่งของเรา ที่ผ่านมานิรินรู้มาตลอดว่ามันเป็นนางบำเรอของพี่ แต่ตอนนั้นนิรินยอมให้พี่อยู่กับมันแต่ตอนนี้เราแต่งงานกันแล้ว นิรินจะไม่ยอมอีกต่อไป” จบคำพูด นิรินหมุนตัวเดินไปหยิบแก้วน้ำส้มก่อนสาดใส่หน้าพิมพ์ดาว
“หยุดนะนิริน”
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับเยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
มีฉาก NC และเนื้อหาบางตอนที่มีคำรุนแรง และหยาบคาย
**** โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ****
ขอสงวนลิขสิทธิ์หนังสือเล่มนี้ตาม พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ไม่อนุญาตให้คัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเล่มนี้ รวมทั้งการถ่ายทอด ถ่ายรูป แคป หน้าจอเพื่อเผยแพร่ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น หากฝ่าฝืนจะดำเนินการตามกฎหมายจนถึงที่สุด
Guest
