ทวงแค้น

"ฉันมาพบคุณเพ็นนี" (เธอพูดด้วยท่าท่างหยิ่งยโส) เธอคือ วิมล

"ไม่ทราบว่าคุณได้นัดไว้รึเปล่าคะ" ดวงใจ เรขาของเพ็นนี

วิมล "ไม่!! แต่ฉันจะพบอีนังเพ็นนีเดี๋ยวนี้"

ดวงใจ"เข้าไม่ได้นะคะคุณ ห้ามเข้านะคะคุณ เข้าไม่ได้ค่ะ" ดวงใจรีบวิ่งมาขวาง แต่เธอก็ถูกพลักออกไป

วิมล "ถอยไป" ปั้ง เสียงเปิดประตูชนกำแพงอย่างแรง

ดวงใจ "คุณเพ็นนีคะ ฉันพยายามห้ามเธอแล้วค่ะ"

เพ็นนี "ไม่เป็นไรดวงใจ เธอออกไปทำงานเถอะ"

"ไม่ทราบว่าคุณมีธุระอะไรกับฉันคะ ถึงได้เร่งรีบขนาดนี้" เพ็นนีเดินออกจากโต๊ะทำงานมาตรงหน้าวิมล ทำสีหน้าเรียบเฉย

วิมล" หึ ห้องทำงานเธอสวยดีนิ" เธอเดินดูรอบๆห้องและเดินไปนั่งเก้าอีผู้บริหาร

เพ็นนี "นี่คุณ มันจะเกินไปแล้วนะคะ"

วิมล " เกินไปหรอ ไม่หรอกคุณเพ็นนี " เธอทำหน้าตากวนประสาท จนเพ็นนีหงุดหงิด

เพ็นนี "เธอมีอะไรก็รีบพูดมา"

วิลมล "พอดีฉันผ่านมาแถวนี้ เลยแวะมาจะมาบอกเธอเอาบุญสักหน่อย ฟังชัดๆนะ นังเพ็นนี" เธอเอาแขนท้าวโต๊ะ และจ้องหน้าเพ็นนี

" ฉันคือเมียอีกคน ของคุณวันชัย และกำลังท้องลูกของคุณวันชัย อีกด้วย ได้ข่าวว่าเธอเป็นคนใจดีมีเมตตา เธอก็ช่วยหย่ากับคุณวันชัยสักทีสิ ถือว่าเห็นแกลูกในท้องของฉัน ไหนๆคุณวันชัย ไม่เคยร่วมหลับนอนกับแกอยู่แล้ว เค้าไม่สนใจแกแล้ว แกจะยื้อเค้าไว้เพื่ออะไร รีบหย่าสักทีเถอะ เธอให้ความสุขเขาไม่ได้เท่าฉันหรอกเพ็นนี"

เพ็นนี "เรื่องนี้คุณวันชัยบอกเธอหรอ ว่าอยากหย่ากับฉัน เธอรับได้หรอ ที่เค้าจะไม่เหลืออะไรเลย เพราะสมบัติที่ฉันสร้างมา ฉันจะไม่มีวันยกให้คนทรยศอย่างเค้า ฉันจะไม่หย่า ปบ่อยให้เธอเป็นหมาบ้าต่อไปแบบนี้แหละ สนุกดี ไปเมียน้อยต่อไปเถอะนะ วิมล "

วิมล "แก อีนังเพ็นนี แกคอยดูเถอะฉันจะทำใหแกอกแตกตายไปเลยคอยดู เชิญแกนอนกอดทะเบียนสมรสไปได้เลยนะ ผู้ชายไม่เอา ยังหน้าด้านรังเค้าอยู่ได้" แล้วเธอฟึดฟัด เชิดหน้าเดินออกจากห้องไป ปิดประตูเสียงดัง ปัง!!