อาเถานึกเรื่องบางอย่างขึ้นได้ “พ่อครับแม่ครับ! เมื่อคืนแผ่นดินไหวใช่ไหม? ผมรู้สึกว่าเตียงมันสั่นๆ” อาเถาเคยได้ยินคุณปู่กับคุณย่าเล่าเหตุการณ์แผ่นดินไหวให้ฟัง แต่เท่าที่รู้มันไม่ไหวมานานแล้วนี่นา
ซ่งอี้หรานหน้าแดงจนลามไปถึงคอ ผนังห้องของเธอกับของลูกชายอยู่ติดกัน… ไม่ได้การ! หากลูกชายนำเรื่องนี้ไปคุยกับคนอื่นๆ ต้องเป็นเรื่องน่าขันแน่ “ไม่ใช่นะ! ลูกนอนละเมอแล้ว!”
เฉินซานหัวเราะลั่น ยัยตัวร้ายก็มีมุมเขินอายแบบนี้เหมือนกัน เขาชอบที่หล่อนมีอารมณ์ความรู้สึกร่วมกับเขาและบุตรชาย ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่เอาแต่เย็นชาใส่กัน