“ไปอาบน้ำกัน”
“เอ่อ”
“เดี๋ยวเค้กถอดเองค่ะ”
“ก็ดี”
“ไม่ต้องอาย อีกเดี๋ยวเราก็จะได้เห็นทุกอย่างของกันและกันแล้ว ทำตัวให้ชิน”
“ฉันรอเธออยู่นะสาวน้อย”
“เดี๋ยวทุกอย่างจะดีเอง ไม่ต้องอายนะ”
ตอนนี้เสียงของเขาอยู่ติดกับตัวเธอแล้ว นั่นเท่ากับว่าเขาเข้ามาอยู่ที่อ่างอาบน้ำแล้ว ซับในและบราของรมิตาถูกสัมผัสด้วยปากของจิณณ์ เขาใช้มันค่อย ๆ ถอดสองชิ้นนี้ให้ออกจากตัวของรมิตา
“ใจเต้นเหมือนกันนะ ไม่คิดว่าฉันจะมีอาการแบบนี้”
“เราค่อย ๆ ไปนะ อันนี้บทเรียนครั้งสำคัญที่เราทั้งสองจะจำมันไปตลอด ไม่มีวันลืม”
“จ๊วบ จ๊วบ”
“ตรงนั้นมัน”
“ตรงนี้ดีมาก”
“อ๊ะ”
“เสียวใช่มั้ย ร้องออกมาเลยนะ ไม่ต้องกลั้นไว้”
“อื้อ”
“แรก ๆ มันจะเจ็บ อดทนไว้นะครับสาวน้อย”