พิมพ์รภัสไปแอบรับงานถ่ายแบบ และถ่ายโฆษณาที่นี่เอาไว้ แต่เธอไม่ได้สกรีนงานให้ละเอียดก่อน จึงไปเจอบริษัทที่มันถ่ายแบบโป๊ เข้าก็เลยไหวตัวทันและหนีออกมาได้ภายใต้การช่วยเหลือของลูกน้องชญานนท์
ชญานนท์บินตามพิมพ์รภัสไปฝรั่งเศส หลังจากลูเซียนโทรรายงานว่า เธออ้างว่าสิ่งที่เธอพยายามทำไปทั้งหมดนั้นเพื่อต้องการหาเงินมาใช้หนี้ของชญานนท์
“ชีวิตคุณเป็นของผม...พิมพ์รภัส ต่อให้คุณชดใช้หนี้สินของพ่อคุณหมด ผมก็ไม่ให้คุณไปไหนอยู่ดี”
“คุณมันคนเจ้าเล่ห์ หลอกลวง”
“ผมช่วยชีวิตคุณไว้ก็ดีนักหนาแล้ว และตอนนั้นคุณพร้อมจะยอมทำตามที่ผมบอกทุกอย่างไม่ใช่เหรอ”
“แต่สุดท้ายพ่อฉันก็ตายอยู่ดี”
“ใช่ แต่มันไม่ใช่ฝีมือของผม พ่อคุณศัตรูเยอะ” ให้ตายเถอะเมื่อก่อนพี่สาวหล่อนก็เคยคิดกับเขาแบบนี้
“พอเถอะ ฉันไม่อยากฟัง คุณบอกเหตุผลมาหน่อย ว่าคุณมาหาฉันที่นี่เพราะอะไร”
“ผมเห็นว่าคุณโดนแก๊งวัยรุ่นอันธพาลลวนลาม ผมก็เลยเป็นห่วง ลูเซียนเพิ่งบอกผมหลังจากคุณกลับมาแล้ว ไม่เห็นคุณเล่าให้ผมฟังบ้างเลย”
“พอเถอะ ฉันไม่อยากฟัง”
“คุณบอกเหตุผลมาหน่อย ว่าคุณมาหาฉันเพราะอะไร”
“ผมเห็นว่าคุณโดนแก๊งวัยรุ่นอันธพาลแถวนี้ลวนลาม ผมก็เลยเป็นห่วง ลูเซียนเพิ่งบอกผมหลังจากคุณกลับมาแล้ว ไม่เห็นคุณเล่าให้ผมฟังบ้างเลย” ชญานนท์ต่อว่าภรรยาด้วยความเป็นห่วง
“ก็ฉันขี้เกียจเล่า และมันก็ผ่านมาตั้งนานแล้ว”
“ดีนะที่คุณยังพอมีฝีมืออยู่บ้าง ไม่งั้นคุณคงเสร็จพวกมันไปแล้ว คุณเล่ามาให้ผมเดี๋ยวนี้!!” สายตาคาดคั้นจากมาเฟียหนุ่มทำให้พิมพ์รภัสต้องตัดสินเล่าต่อไป
“ฉันรับงานถ่ายแบบ และถ่ายโฆษณาที่นี่เอาไว้ แต่ฉันไม่ได้สกรีนงานให้ละเอียดก่อน จึงไปเจอบริษัทที่มันถ่ายแบบ ....แบบโป๊ เข้า” หล่อนยิ้มเจื่อน ๆ ก่อนที่สามีหนุ่มจะเอ่ยถาม
“คุณไม่ได้อ่านสัญญาก่อนหรือไง แล้วใครอนุญาตให้คุณไปรับงานไปรับงานไม่ทราบ” มาเฟียหนุ่มถามด้วยความหงุดหงิดที่หล่อนชอบตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเองเสมอ
“ฉันแค่อยากหาเงินมาคืนคุณให้เร็วที่สุด”
“คุณรู้อะไรมั้ยบริษัทนี้มันเปิดธุรกิจถ่ายโฆษณาบังหน้า จริงๆ แล้วมันเป็นซ่องที่ใช่ค้าขายผู้หญิง”
"ห๊า!!!!" พิมพ์รภัสอุทานขึ้น
“ผมรู้พวกมันทำมานานแล้ว นายใหญ่ของมันชื่อพงศกรเป็นคนไทย เมื่อก่อนมันเปิดโรงแรม พอโดนบุกทลายก็เลยมาเปิดบริษัทโฆษณาเล็ก ๆ พ่อของมันชื่อว่าคาร์เตอร์ปัจจุบันถูกจำคุกอยู่ในเรือนจำ”
“พวกมันคือศัตรูของคุณใช่มั้ย”
“จะว่าใช่ก็ใช่ แต่เราต่างคนต่างอยู่ ถ้าพวกมันไม่มายุ่งที่บ่อน ผมก็จะไม่ยุ่งกับพวกมัน”
“วันนี้ผมรู้มาว่าคุณชญานนท์บินไปฝรั่งเศส เพื่อตามพิมพ์รภัสไป” พูดจบหนุ่มนักสืบก็รีบยื่นกระดาษข้อมูลให้นักข่าวสาว
“พิมพ์รภัสเธอนามสกุลดังไม่ใช่เล่น เธอเป็นลูกสาวผู้ดีเก่า” หล่อนเริ่มอ่านประวัติได้ไม่นาม ก็รู้สึกสะดุดตั้งแต่นามสกุลของเธอ 'วงศ์วิระยะไพศาล'
“นามสกุลคุ้น ๆ นะ”
“เธอมีพ่อชื่อ ทิวากร เมื่อก่อนร่ำรวย แต่เดี๋ยวนี้เสียชีวิตไปแล้ว เขาติดหนี้การพนันทรัพย์สินทุกอย่างถูกนายทุนและเจ้าหนี้ยึดไปหมด แต่สุดท้ายก็ตายเพราะถูกเจ้าหนี้ฆ่า เธอคือลูกสาวเพียงคนเดียวของนายทิวากร เป็นตระกูลดังภาคอีสานประกอบธุรกิจรับเหมาก่อสร้างครับ”
“แล้วเธอเกี่ยวข้องอะไรกับนายชญานนท์นั่น พอจะรู้มั้ย”
“เท่าที่ผมสืบมาได้ก็มีเท่านี้ครับ แต่นายชญานนท์เป็นคนเจ้าชู้ อาจไปเจอหล่อนที่ฝรั่งเศสแล้วชวนมาที่เมืองไทยเพื่อแก้ข่าวให้น้องเมียที่เป็นดาราก็เป็นได้ครับ”
“แต่ฉันเดาวาสองคนนั่นน่าจะมีอะไรมากกว่านั้น”
“เอาเป็นว่าช่วงนี้มีอะไรคืบหน้าก็มาบอกฉันเพิ่มเติมได้นะ” พูดจบนักข่าวสาวก็ยื่นเงินในส่วนที่เหลือให้กับนักสืบคนนั้นไป
“ขอบคุณครับ”
“เดี๋ยวก่อน”
Guest
