บางครั้งเรื่องราวในเทพนิยายต่าง ๆ อาจถูกแต่งเสริมเติมแต่งบิดผันจนแตกต่างไปจากเนื้อเรื่องเดิม เราลองมาดูเรื่องราวของหนูน้อยหมวกแดงกันดีกว่า ความจริงของเทพนิยายที่หายไป...
ราล์ฟหมาป่าหนุ่มสุดหล่อ ว่าที่จ่าฝูงหมาป่าแดนเหนือตัวต่อไป ความจริงแล้วคือหมาป่าจอมขี้เกียจ ผู้มีความฝันอยากใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์ นั่ง ๆ กิน ๆ นอน ๆ ไปวัน ๆ ในที่สุดบิดาผู้เป็นจ่าฝูงก็ทนไม่ไหว เตะโด่งเจ้าลูกหมาตัวดีของตัวเองออกจากเผ่า ราล์ฟใช้ชีวิตสโลว์ไลฟ์อยู่ในถ้ำตัวคนเดียวโดยอาศัยเสบียงที่แม่มอบให้ จนกระทั่งวันหนึ่งเสบียงที่มีก็หมดไป หมาป่าหนุ่มจอมขี้เกียจที่ออกไปล่ากับฝูงน้อยครั้งได้แบบเขาจะล่าอะไรได้ล่ะ แม้แต่กระต่ายป่าเขาก็ยังล่าไม่ได้เลยด้วยซ้ำ! จังหวะที่กำลังหมดอาลัยตายอยากก็บังเอิญพบอีกาตัวหนึ่งมันแนะนำเหยื่อที่สามารถล่าได้อย่างง่ายดายให้
“ก๊าาา มนุษย์อย่างไรล่ะ เจ้ารู้จักหรือเปล่า สิ่งมีชีวิตที่ชอบอยู่รวมกันเป็นฝูง ทั้งตัวล้วนบอบบางอ่อนแอ ทักษะการหนีเอาชีวิตรอดจากผู้ล่ายังสู้แม้แต่กระต่ายตัวหนึ่งไม่ได้ เนื้อยังนุ่มหอมหวานน่าอร่อยอีกด้วย”
“ถึงเวลานั้นเจ้าก็แค่ไปดักหนูน้อยหมวกแดงระหว่างทาง กินเนื้อเด็กมนุษย์อันอ่อนนุ่มเรียกน้ำย่อย แล้วค่อยไปเคาะประตูบ้านยายแก่ จับยายแก่ที่ไม่ได้ระมัดระวังลงท้องอีกคนเป็นมื้อหลัก เป็นไงล่ะน่าสนใจใช่ไหมล่ะ”
ช้าก่อนมีเหยื่อแสนอร่อยที่ล่าได้ง่ายอย่างนี้อยู่ด้วยเหรอ แบบนี้หมาป่าสุดหล่อแบบเขาจะพลาดได้อย่างไรกัน เขาจะต้องจับเจ้ามนุษย์สองคนนั้นมาเป็นอาหารให้จงได้!
แต่หมาป่าหนุ่มไม่ได้รู้เลยว่านั่นจะเป็นกับดักของเจ้าอีกา
เมื่อมนุษย์ที่คิดว่าเป็นเหยื่อกลับเป็นฝ่ายพลิกกลับเป็นผู้ล่าแทน...
หนูน้อยหมวกแดง : คุณหมาป่าอย่ากินหกสิ ไหนบอกผมว่าหิวไงครับ ดูสินมข้นที่ผมอุตส่าห์เติมเข้าไปมันหกออกมาหมดแล้วนะครับ
คุณยายของหนูน้อยหมวกแดง : เด็กดี อ้าขากว้าง ๆ สิ ฉันจะได้ป้อนเธอถนัด ๆ ร่างกายเธอผอมโซเชียว หลังจากนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหิวแน่นอน
หมาป่าเงินสุดหล่อ นามว่าราล์ฟ : อึก ไม่ใช่กินแบบนี้สิ อ๊ะ... (หูสีเงินลู่ไปด้านหลัง)
คำเตือน นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป อาจมีฉากที่ไม่เหมาะสม ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน ฉาก ตัวละคร สถานที่ เหตุการ์ณต่าง ๆ เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น ภายในเรื่องมีฉากการมีเพศสัมพันธ์โดยไม่สวมเครื่องป้องกัน ตัวละครมีความสัมพันธ์แบบ 3 คน (3p)
Guest
