องครักษ์คุณหนูจวนตระกูลหลี่

นิยายเรื่องแรกที่เขียนโดยนามปากกา 一样你 "อีย่างหนี่" แนวจีนโบราณ ผู้เขียนมีความตั้งใจที่จะสร้างตัวละครให้สมจริงบวกกับเนื้อเรื่องที่จะใช้เหตุผลประกอบกับการกระทำ เน้นจิตนาการผู้เขียนเป็นหลักด้วยนะคะ *สามารถแจ้งคำผิดได้ค่ะ🙇‍♀️ สามารถติชมได้เต็มที่ อย่างสร้างสรรค์แบบสุภาพชนควรมีด้วยนะคะ*

หานชิงเฟิง เด็กกำพร้า ผู้ที่ได้รับการเลี้ยงดูจากที่หุบเขาหลิงซาน ดินแดนชนบท ห่างไกลจากความรุ่งโรจน์ของเมืองหลวง ได้ครอบครัวตระกูลหานและอารามไท่ซาน ชุบเลี้ยงดูจนกลายเป็นสตรีผู้มีปัญญาและวรยุทธ์

คุณหนูหลี่ยินยิน คุณหนูจากตระกูลใหญ่ เธอมีองครักษ์ที่เป็นดั่งพี่สาว ที่ไม่ว่าเมื่อไร ตอนไหน ที่เธอหันไป เวลาที่เธอต้องการใครสักคน หานชิงเฟิงผู้นี้ก็จะคอยอยู่เคียงข้างเธอเสมอๆไม่ว่าเธอจะทุกข์กายหรือใจแม้จะเพียงเล็กน้อยมากก็ตาม คอยปลอบโยนให้เธอได้รับไออุ่นประหนึ่งเป็นสายเลือดเดียวกันก็ไม่ปาน

ทว่าในเวลาต่อมา...ทั้งคู่กลับตกหลุมรักชายคนเดียวกัน ชิงเฟิงกับท่านแม่ทัพต่างก็มีใจตรงกัน แต่ด้วยสัญญาหมั้นหมายระหว่างสองตระกูล ทำให้ชิงเฟิงจำต้องเลือกเส้นทางใดเส้นทางหนึ่งระหว่างความกตัญญูที่ฮูหยินหลี่ เลี้ยงดูปูเสื่อชิงเฟิงให้มีชีวิตที่ดีกว่าแต่เก่าก่อน หรือว่าจะเลือกที่จะรับรักและตบแต่งเข้าไปจวนของแม่ทัพ ซึ่งนางก็อาจเป็นได้เพียงอนุภรรยาเพียงเท่านั้น และชีวิตที่เคยสดใสและมีอิสระอาจได้เปลี่ยนไปตลอดกาล

ฮูหยินหลี่ สตรีสูงศักดิ์ผู้มีนิสัยการตัดสินใจอย่างเฉียบขาด ผู้ที่รักลูกสาวของตนเสียยิ่งกว่าอะไร ได้รับชิงเฟิงเข้ามาไว้ดูแลจากใจจริง ทำให้ชิงเฟิงรับรู้ได้ ทั้งยังได้ยกย่องให้เป็นแม่บุญธรรมของนางอีกคนหนึ่งด้วย

ท่านแม่ทัพ บุรุษผู้เกิดในตระกูลมั่งคั่ง ชายที่เป็นฝันของเหล่าสตรีผู้ที่อยู่ในวัยออกเรือน ด้วยชื่อเสียงที่เล่าขานต่อๆกันมา ทั้งนิสัยเยี่ยงชายชาติชาตรี และใบหน้าที่หล่อเหลา จนอาจจะทำให้ผู้ที่มองนั้นตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงชาติตระกูลแม่ทัพที่ได้สืบต่อกันมาถึงสามรุ่น แต่ด้วยหน้าที่และชาติตระกูลเหล่านี้ ทำให้เขาไม่อาจจะเลือกอยู่กับสตรีที่ตนนั้นรักได้ แต่เขาก็จะพยายามจนถึงที่สุด

"ท่านแม่ทัพ ข้าขอร้องท่านล่ะ อย่าทำเช่นนี้เลย พวกเราจะเจ็บกันเสียเปล่าๆ พวกเรา เราทุกคน"

"แต่ข้ารักเจ้านะ ได้โปรดล่ะ ข้าจะหาทางออกระหว่างเรื่องของพวกเราเอง ข้าจะ... ข้าจะ... หาทางออก หาหนทางแต่งเจ้าเป็นภรรยาเอกให้ได้ มันต้องมีหนทาง ต้องมีวิธีสิ มันต้องมีสักทางสิ ต้องมีสิ!" (เขาพูดด้วยความร้อนรนใจ น้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเศร้าใจและสิ้นหวัง)

นางกลับไม่โต้ตอบใดๆ นางก้มหน้าลงช้าๆพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ แล้วจะรีบเดินจากเขาไป แต่เขาไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น จึงดึงนางมาโอบกอดไว้ กอดรัดนางไว้แน่นสุดแรงอย่างกับว่านางจะปลิวหายไปตามสายลมที่พัดผ่านมาก็ไม่ปาน

"ทะ ท่า ท่าน ปล่อยข้าเถิด ข้าหายใจไม่ถนัด"

"ไม่เด็ดขาด ข้าจะปล่อยเจ้าไปได้อย่างไรกัน"

องค์ชายรองผู้ที่ไม่ได้สนใจในบัลลังก์มังกร สิ่งที่ปรารถนาอย่างยิ่งใหญ่คือ หวังให้สตรีผู้หนึ่ง ให้คนผู้นั้นลืมรักครั้งเก่าในอดีตและค่อยๆเปิดรับรักเขาผู้นี้ ขอให้ได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคนผู้นั้น ไม่มีความคิดที่จะแย่งชิง กับเหล่าบรรดาองค์ชายน้อยใหญ่เลย หวังเพียงให้น้องชายต่างมารดา ผู้ที่เพียบพร้อมและเหมาะสม ได้นั่งบัลลังก์ได้อย่างมั่นคงในรุ่นต่อไป สืบต่อจากพระบิดา

องค์รัชทายาท(ไท่จื่อ) บุตรชายที่เกิดจากสายเลือดของฮองเฮาผู้ล่วงลับไปอย่างมีเงื่อนงำ ใบหน้าที่งดงามคล้ายกับนางอยู่แปดเก้าส่วน ถึงแม้ว่าจะเคร่งกฎระเบียบมากไปบ้าง จนทำให้ภายนอกนั้นดูเป็นคนเย็นชา แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีด้านที่อ่อนโยนเมื่ออยู่กับน้องชายวัยสามขวบของตน และมีปณิธานอย่างแน่วแน่ มุ่งมั่นที่จะปกครองแว่นแคว้น

คุณหนูหลี่ผู้ที่ถูกเลี้ยงดั่งไข่ในหิน สตรีแรกแย้มที่ไร้เดียงสาจะเติบโตขึ้นและรับรู้เรื่องราวที่จากเจตนาดีที่แอบแฝงอยู่ได้หรือไม่ องครักษ์หญิงผู้นี้ในท้ายที่สุดจะเปิดใจให้ผู้ใดบ้างได้ไหมและจะทราบชาติกำเนิดของตนหรือไม่ ท่านแม่ทัพจะเลือกทำตามหัวใจตัวเองได้สักครั้งใช่ไหม องค์ชายรองจะก้าวข้ามกำแพงในใจของสตรีที่พึงใจได้หรือไม่ องค์รัชทายาทจะได้สืบหาความจริงบางอย่างที่ในใจของตนนั้นถามหาและต้องการคำตอบมาตลอดหรือไม่ ทั้งหมดนี้สามารถติดตามและเอาใจช่วยพวกเขาได้ใน "องครักษ์คุณหนูจวนตระกูลหลี่"