ทันทีที่ร่างกายของเขาทั้งสองคนสัมผัสกัน เหมือนมีกระแสไฟฟ้าอ่อนๆแล่นผ่าน อุณหภมิในร่างกายของทั้งคู่เพิ่มสูงขึ้นอย่างน่ากลัว แม้แต่สายน้ำเย็นใต้ฝักบัวก็ไม่ช่วยคลายความร้อน
ร่างกายส่วนนัั้นของโจนาธานเคร่งเครียดขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุมได้อีก
"คุณโจว...ไม่เอาแบบนี้ ผมไม่...หือ อ...!!"
เจ้าจันทร์ถึงกับเสียงสั่น เมื่อเอื้อมมือไปจับของแข็งอุ่นร้อนที่แนบกับบั้นท้ายตามสัญชาตญาญอยากรู้อยากเห็นว่าสิ่งนั้นคืออะไร เพียงแค่สัมผัสโดนสิ่งที่ใหญ่จนกำไม่รอบด้วยมือข้างเดียว เจ้าจันทร์ก็ได้ยินเสียงเขาหอบหายใจหนัก ใบหน้าเนียนพลันขึ้นสีแดงเรื่อ พริบตานั้นเจ้าจันทร์ก็เข้าใจได้ทันทีว่าสิ่งนั้นคืออะไร มือเรียวจึงรีบผละออกทันที
โจนาธานกลืนน้ำลาย เสียดายสัมผัสนุ่มอุ่นจากมือเรียวข้างนั้น แต่ไม่คิดบังคับเอาตอนนี้ เขาโน้มใบหน้าพรมจูบลงบนต้นคอขาวเนียนด้านหลังกระซิบถามแผ่วเบา"เธอไม่อะไรเจ้าจันทร์"
"ผะ ผมไม่รู้..."เจ้าจันทร์สะดุ้งส่ายหน้า ทั้งหวาดกลัวทั้งใจหวิวกับของร้อนราวกับแท่งเหล็กรนไฟที่ดุนดันอยู่แถวสะโพกผาย
"ชู่ว ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำอะไร เพียงแต่ฉันก็ควบคุมมันไม่ได้เมื่ออยู่ใกล้ชิดเธอ มันต้องการเธอ..เจ้าจันทร์"
โจนาธานปลอบประโลมด้วยคำมั่นทว่าก็เปิดเปลือยความปรารถนาที่มีต่อคนงามอย่างไม่คิดปิดบัง เพราะอยากได้มากตั้งแต่แรกเห็น และถ้าไม่อยากได้จะลงทุนขนาดนี้ไปทำไมกัน
"...!!"
เจ้าจันทร์ใจสั่นหวิว เม้มริมฝีปากแน่นด้วยไม่รู้จะพูดกล่าวสิ่งใด ชายหนุ่มเห็นความเงียบเป็นโอกาสก็รบเร้าหนักขึ้น
"แทนตัวเองว่าจันทร์เหมือนที่เธอพูดกับฉันเมื่อคืนสิ ฉันชอบที่เธอแทนตัวแบบนั้น ต่อไปฉันก็จะเรียกเธอว่าจันทร์แบบนั้นดีไหม"
"จันทร์...เอิ่ม ม ...!!"
เจ้าจันทร์พยักหน้าตอบตกลงนั่นเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาดันตัวให้คนงามหันกับมาสบตา แต่ทว่าเจ้าจันทร์มองลงต่ำดวงตาสีนิลจึงปะทะเข้ากับของที่ชวนให้รู้สึกคับแน่นอึดอัดจนหายใจหายคอลำบาก มันตั้งซูซันกินความยาวผ่านแนวไรขนอ่อนขึ้นไปถึงสะดือ
คนตัวบางอ้าปากตาแข็งค้าง สิ่งนั้นของเขามันด้อยค่าของที่เจ้าจันทร์มีเหมือนกันจนเทียบไม่ติดฝุ่นเลย
รอยยิ้มพึงพอใจประดับแต่งแต้มบนใบหน้าหล่อคม เมื่อเห็นว่าคนงามตาจับจ้องอยู่ที่สิ่งไหนจึงแข็งค้างเช่นนั้น มือใหญ่เชยคางมนขึ้นมามองสบตากันแทน"แบบนี้ดีขึ้นแล้วใช่ไหม"
"ดีขึ้นแล้วครับ"เจ้าจันทร์พยักหน้าตาจ้องแต่หน้าเขาไม่กล้ามองลงต่ำอีก
"รักมันมากไหม"
จู่ๆสุ่มเสียงทุ่มต่ำเคร่งขรึมก็เอ่ยถามขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เจ้าจันทร์กระพริบตาปริบคิ้วขมวดมึนงง
"จันทร์ไม่เข้าใจ...คุณโจวถามถึงเรื่องอะไรครับ"
"ฉันถามว่าไอ้คนนั้น...จันทร์รักมันมากถึงขนาดยอมคิดสั้นทิ้งชีวิตของตัวเองเพราะมันเพียงคนเดียวเลยงั้นหรอ"โจนาธานกดเสียงต่ำลง
ใบหน้างดงามตื่นตกใจ นี่เขารู้เรื่องนั้นได้ยังไง"จันทร์ รัก...อื้มม!!
โจนาธานถามเองแต่พอเจ้าจันทร์จะตอบ กลับทำใจทนฟังสิ่งนั้นไม่ได้จนต้องจูบปิดปากดูดกลืนเสียงพูด
เจ้าของริมฝีปากอิ่มสวยไม่ต่อต้านเหมือนตอนแรก แต่ก็ไม่ตอบสนองจูบเร่าร้อนของเขา โจนาธานจึงผละจูบออกมาอย่างไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ มันคล้ายถูกปฏิเสธ
"จันทร์รู้สึกผิดที่จูบกับฉัน ทำไมล่ะ?ทั้งที่มันนอกกายนอกใจจันทร์...จันทร์ก็ยังรักและแคร์มันอยู่งั้นหรอ"
"ไม่ใช่อย่างนั้นจันทร์แค่สับสน"เจ้าจันทร์ส่ายหน้าแม้ไม่แน่ใจความรู้สึกที่มีต่อกวินในตอนนี้ แต่หลังจากเห็นภาพบาดใจภาพนั้น เจ้าจันทร์ก็มั่นใจว่าทุกครั้งที่จูบกับเขาไม่มีความรู้สึกผิดต่อใครปนอยู่ในความรู้สึกนั้นด้วยแน่
"คุณโจวต่างหากรู้เรื่องของจันทร์กับเขาได้ยังกัน"เจ้าจันทร์ย้อนถาม
"จันทร์คือคนที่ฉันสนใจอยากครอบครองตั้งแต่แรกเห็น แล้วฉันก็รู้ทุกเรื่องของจันทร์มากกว่าที่จันทร์รู้ชะอีก...รวมทั้งเรื่องที่ฉันถูกทำร้ายด้วย"
โจนาธานตอบไปตามจริง ดวงตาคมของเขาเปิดเผยแรงปรารถนาเร่าร้อนที่มีต่อเจ้าจันทร์อย่างไม่ปกปิด
เจ้าจันทร์หน้าร้อนผ่าวเข้าใจความหมายที่เขาสื่อเมื่อถูกสายตาคมจับจ้องด้วยแรงปรารถนาร้อนแรงอย่างนั้น หากแต่มีความสงสัยที่ค้างคาใจไม่อยากจะละทิ้ง
"คุณโจวหมายความว่ายังไง?"
"คืนที่เราพบกันครั้งแรก ฉันให้คนตามกลับไปจนเจอมัน มันสารภาพกับฉันเอง ว่าคนจ้างวานให้มันทำเรื่องชั่วๆแบบนั้นกับจันทร์คือ ผู้ชายที่ชื่อกวินแล้วก็ชู้รักของมันชื่อจิรภัทร"
เมื่อเสียงทุ้มต่ำจริงจังเริ่มเล่าสายตาของเขาก็จับจ้องใบหน้างดงามเฝ้ามองปฏิกิริยาเปลี่ยนแปลงไปของเจ้าจันทร์ทุกขณะ
โจนาธานพูดเกินเรื่องที่มันสารภาพเพื่อสุมไฟในใจของเจ้าจัทนทร์ให้ปรารถนาอยากแก้แค้น แต่อีกหนึ่งปรารถนาของเขาคือไม่ต้องการให้มันหลงเหลือพื้นที่ยืนในใจของเจ้าจันทร์อีก
ดวงตาสีนิลวูบไหวรุนแรง ไม่อยากเชื่อ คนที่รักมากทั้งสองคนจะลงมือทำเรื่องโหดร้ายเช่นนั้นกับตัวเองได้จริงงั้นหรอ แค่ที่พวกเขาทำก็ยังโหดร้ายไม่พออีกหรอ ตามสัญชาตญาณของมนุษย์ปฎิกิริยาตอบสนองแรกต่อความเจ็บปวดคือปฏิเสธมัน เจ้าจันทร์เองก็เป็นเช่นนั้น
"ไม่จริง!! มันใช่เรื่องจริงใช่ไหมครับ คุณโจวพูดเรื่องโกหกใช่ไหม พี่วินกับภัทรจะทำเรื่องโหดร้ายกับจันทร์ขนาดนั้นได้ยังไง"
โจนาธานบดกรามแน่นเพราะคำเรียกขานดูสนิทชิดเชื้อของเจ้าจันทร์ที่มีให้มัน ยอมรับว่าอิจฉาไม่พอใจแต่เขาเลือกจะเก็บซ่อนมันไว้แทนการแสดงออกแบบโง่ๆ
"ถึงมันจะโหดร้าย แต่จันทร์ต้องรับมันและอยู่กันมันให้ไหว เพราะมันคือเรื่องจริงที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้"
"..!!"
ไร้คำพูดคล้ายไม่อยากยอมรับความจริงอันสะเทือนใจ หยดน้ำแห่งความผิดหวังและเสียใจไหลอย่างไม่อาจควบคุม
โจนาธานหว่านล้อมเช็ดน้ำตาจากแก้มเนียนแผ่วเบา
"ไม่เอาน่าเจ้าจันทร์ หรือว่าสิ่งที่จันทร์เห็นในวันนี้มันไม่ชัดเจนมากพอว่าทั้งสองคนกล้าทำเรื่องโหดร้ายแบบนั้นกับจันทร์จริงๆ"
"..!!"เจ้าจันทร์แน่นิ่งแววตาสีนิลคู่สวยเริ่มแปลเปลี่ยนไปเมื่อโจนาธานพูดสะกิดแผลใจ มีทั้งความผิดหวังแล้วก็โกรธแค้นคลุกเคล้าอยู่ภายในแววตาคู่นั้น
ตีเหล็กต้องตีตอนที่มันร้อนถึงจะขึ้นรูปเป็นร่าง โจนาธานยิ่งขยันมั่นเติมเชื้อเพลิงสุมไฟในใจของเจ้าจันทร์
"จันทร์อะไรรู้ไหมว่าเวลาคนที่เรารักนอกใจ หรือกล้าทำร้ายเราให้เจ็บปวดเนี่ย มันแปลว่าเขาน่ะไม่ได้เห็นค่าของเรามากพอที่จะแคร์ความรู้สึกของเรา แบบนี้จันทร์ยังคิดอยากจะตายเพื่อให้คนพวกนั้นหัวเราะเยาะอยู่งั้นหรอ"
"จันทร์ไม่อยากฟัง!!...จันทร์ไม่อยากรับรู้อะไรทั้นนั้น จันทร์ไม่มีอะไรเหลือให้ต่อสู้กับพวกเขาอีกแล้ว"
เจ้าจันทร์ยกมือสองข้างปิดหูพร้อมกับส่ายหน้าไปมาอย่างอับจนหนทาง มือใหญ่ล็อคคางมนให้หยุดนิ่ง
"มองฉัน ฉันให้จันทร์ได้ทุกความปรารถนา ขอเพียงจันทร์บอกฉันว่าต้องการอะไร...ปรารถนานั้นของจันทร์จะเป็นความจริงทุกอย่าง ไม่ว่าดาวหรือเดือนฉันก็จะหามาให้จันทร์"
"...!!"
เจ้าจันทร์เม้มปาก ยอมรับว่าสิ่งที่เขายื่นข้อเสนอมาช่างยั่วเย้าดึงดูดใจ นัยน์ตาสีนิลคู่นั้นฉายชัดความลังเลโอนเอนตามคำพูดของเขา
"จันทร์ไม่อยากแก้แค้นคนพวกนั้นเลยหรอ?ทำให้มันเจ็บเหมือนที่จันทร์ของฉันเคยเจ็บดีไหม"
"แต่ทุกอย่างมีราคาของมันใช่ไหมครับ?"
"อืมม์"
"แล้วราคาที่จันทร์เพื่อต้องจ่ายเพื่อจะไปยืนอยู่จุดนั้นล่ะครับคืออะไร"
โจนาธานยิ้มพอใจ เขาทำตัวเหมือนคนขายประกัน ล่อลวงยื่นให้ทุกข้อเสนอที่เป็นผลประโยชน์สูงสุดกับผู้ซื้อประกัน ตอนนี้เขาก็รอแค่เจ้าตัวเขาจรดปากกาเซ็นสัญญาใจ
"ฉันปรารถนาเพียงอย่างเดียว"
มืออุ่นร้อนลูบสัมผัสแก้มเนียนอ้อยอิ้ง บอบเล่าความปรารถนาของเขาผ่านสัมผัส
เจ้าจันทร์แจ่มแจ้งในแววตาการกระทำที่อ้อยอิ้งทว่าเปิดเผยของเขาทุกอย่าง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังตั้งคำถาม
"สิ่งนั้นของคุณโจวคืออะไรครับ"
"ครอบครองจันทร์"
Guest
