มาแล้วค่ะคุณนักอ่านที่รักทุก ๆ ท่าน หายหน้าไปนานเลยด้วยมีภารกิจรัดตัวบลา ๆ
มาวันนี้เอาความอินฟินจิกหมอนมาฝากทุกคนเหมือนเช่นเคยค่ะ
ในที่นี้ไม่มีใครไม่รู้จักวันแห่งความรัก หรือวันวาเลนไทน์ ที่บรรดาหนุ่มโสดสาวโสดไม่ค่อยจะชอบสักเท่าไหร่
วันนี้อันเอาเรื่องราวของหนึ่งหนุ่มหนึ่งสาวที่ผิดหวังจากความรักมาเจอกัน ประมาณ ฝนตกขี้หมูไหลคนจัญไรมันพบกัน เอ้ย! คนอะไรมาพบกัน มาบอกเล่าเรื่องราวของ One Night Stand ในคืนแห่งความรัก ทั้งสองแค่คิดว่าครั้งเดียวไม่มีสานสัมพันธ์ใด ๆ ต่อ ไม่จำเป็นต้องรู้จักชื่อเสียงเรียงนามกันก็ได้ แต่เรื่องราวมันกลับไม่ได้เป็นไปตามที่ทั้งสองคิดไว้แต่ต้น เมื่อได้มาเจอกันด้วยความบังเอิ๊ญบังเอิญอีกครั้ง มันจึงนำไปสู่การเก็บความสัมพันธ์นี้เป็นความลับ
เรื่องนี้เป็นนิยายสั้น อ่านจอย ๆ กันน้าทุกคน
....โปรยปราย...
เชี่ย!เข้ามาได้ไงก่อน!
“นี่คุณมาไงเนี่ยลงไปผมจะกลับบ้าน” ปกติรถผมมันเป็นรุ่นที่จะเปิดอีกฝั่งเองไม่ได้หากผมไม่เป็นคนเปิดให้ สงสัยคงต้องเอารถไปเช็กที่ศูนย์ว่าระบบมันขัดข้องตรงไหน
“เท่าไหร่?”
คืออะไร? เวรนี่เธอเห็นผมเป็นเด็กโฮสหรือไงเนี่ย
“คุณผมไม่ได้ขาย ลงไป” ผมไล่เธอตรง ๆ แต่สายตากลับมองหญิงสาวด้านข้างไม่วาง แม่งโคตรยั่วเลยว่ะ สายตาแม่งโคตรทรยศ!!
เริ่มอิจฉาเด็กโฮสแล้วหนึ่ง ยิ่งหน้าอกใหญ่ที่มีเพียงเดรสสั้นตัวน้อยห่อหุ้มไว้เพียงหมิ่นเหม่ ยิ่งทำให้ขนอ่อนบนตัวผมลุกชันอย่างพร้อมเพรียง เชี่ย!ของก็ไม่ได้ขาดแม่งทำไมแค่นี้ถึงกับแข็งวะ!
“ฉันรู้ว่าคุณไม่ขาย คุณน่ะเท่าไหร่” เสียงอ้อแอ้เริ่มถามประโยคเดิมที่ผมตอบไปแล้วอีกครั้ง
“อะไรของคุณเท่าไหร่ ผมบอกว่าผมไม่ขาย คุณจะให้เท่าไหร่ผมก็…” ผมมองแม่สาวช่างยั่วที่ส่งตาปรือ ริมฝีปากสีแดงเรื่อยั่วยวนจนพูดต่อไม่เป็น เธอคงถามถึงไซซ์ใช่ไหมนะ คงใช่แหละ
ผมกระแอมหนึ่งทีก่อนจะตอบไปด้วยความภาคภูมิใจในความเป็นชาย
“คงไซซ์เล็กสินะ ว้าเสียเวลาจริง” แต่ผมไม่ทันได้พูดนี่สิ แม่คุณทูนหัวกลับดับความมั่นผมเสียก่อน และที่สำคัญเธอกำลังจะเปิดประตูลงจากรถผม ฮึ!คิดเหรอว่าสบประมาทคนอย่างไอ้ศิลาแล้วจะจากไปหน้าตาเฉยได้ ฝันไปเถอะ!
“เดี๋ยวสิคุณ เท่าไหร่ถึงจะไปด้วย” รู้จักไอ้ศิลาน้อยไปสิ ถึงจะเคยโดนเท แต่ปัจจุบันมีแต่น้ำแตกแล้วแยกทาง อย่าคิดว่าขึ้นมาอ่อยถึงบนรถแล้วจะรอดไปได้
“ขอแค่คุณ 56 ขึ้นไป ฉันให้ทั้งคืนเลย เล็กกว่านี้ไปตายซะ” โหแรงมากแม่ แรดของจริง ชายไทยน้อยคนที่จะมีไซซ์นี้ ผมนี่ซี้ดจนเข็ดฟันเลยกับคำพูดตรง ๆ ของคนกึ่งเมากึ่งมีสติ
“งั้นคุณก็ไปกับผมได้ ผมผ่านเกณฑ์” ผมยิ้มร้ายให้เธอ ก่อนจะเอื้อมมือไปรัดเข็มขัดนิรภัยให้เจ้าหล่อน แล้วทะยานเจ้าสี่ล้อไปยังจุดหมายปลายทางที่กำลังคิดไว้ในหัว💐💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
_______________
ฝากยอดดวงใจของผู้เขียนทุก ๆท่านกดเข้าชั้น กดหัวใจ และกดติดตามเพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้เขียนได้มีกำลังใจฮึบ ๆต่อไปด้วยนะคะ เลิฟๆๆๆ