ผมว่าเราตกลงกันแล้ว (omegaverse)

มันเป็นความสัมพันธ์ง่ายๆ ของคนสองคนที่แค่สบตาและสานต่อกันบนเตียง 

กฎเกณฑ์ ขึ้นชื่อว่าบ้างานแค่ไหนก็ตาม ต้องมาว้าวุ่นกับโอเมก้าที่เขาพึ่งเจอ จนเสียงานเสียการไปด้วย 

และเจ้าของความว้าวุ่นในหัวใจ ได้กระซิบบอกกับเขาว่าชื่อ ภาที 

แต่ก็เหมือนความฝัน เพราะแม้แต่ชื่อ ก็ยังเป็นแค่คำโกหก 

ฟลาน ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่าความสัมพันธ์ที่ตกลงกันไว้ว่าจะไม่ก้าวข้ามคำว่าคู่นอน 

เขาแค่อยากเติมเต็มบางสิ่งบางอย่างเท่านั้น ไม่ได้ต้องการใครมาอยู่ข้างๆ 

ทั้งสองที่มาบรรจบกันด้วยเรื่องบังเอิญ สานต่อกันอย่างบังเอิญ และจบกันในรุ่งเช้า 

มันก็แค่เรื่องบังเอิญเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องของโชคชะตา 

ฟลาน แค่กำลังตามหาบางอย่าง เป็นบางอย่างที่เขาค้นหาเพื่อเติมเต็มความว่างเปล่าในชีวิต 

เขาแค่บังเอิญเดินเตร็ดเตร่มาเจอร้านในตรอกไกลแสงสี บังเอิญเข้ามาดื่มติดกันหลายวัน 

และบังเอิญมีอัลฟ่าหนุ่มเข้ามาชนแก้ว เขาก็เลยชวนขึ้นห้องด้วยความสนใจ 

แต่ความบังเอิญนั้น กลายเป็นเชือกมัดมือมัดเท้าได้ยังไงก็ไม่รู้ 

กว่าจะรู้ตัว ก็หนีไปไม่พ้นซะแล้ว 

Trigger warning 

มีความรุนแรงในครอบครัว/การฆ่าตัวตาย/การฆ่าคน 

เนื้อเรื่องไม่อ้างอิงความเป็นจริงใด เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านการรับชมผลงาน หากได้รับความไม่พึงพอใจและไม่เป็นไปในแนวทางที่ท่านพึงชอบกรุณาปิดเนื้อหาเนื่องจากอาจกระทบจิตใจและสุขภาพจิต