กลิ่นอ้ายสเลเต

กลิ่นอ้ายสะเลเต  (มีเปิดพรีออเดอร์แบบเล่มแล้ววันนี้ที่สำนักพิมพ์ขีดเขียนอะคาเดมี) 

บทนำ 

ชาตินี้มิสมปอง กมลสองยอมแปรผัน

ภพใดได้พบกัน ชมกายพลันจำทันที

มีวันหากได้พบ เดือนบรรจบแรมร้อยปี

ทิฆัมพรสักขี ขอธรณีเป็นพยาน

ขอได้เรียงเคียงหมอน ครองเรือนนอนร่วมสถาน

เมื่อใดได้พบพาน อย่าร้าวรานเช่นผ่านมา

ภพนี้ขอลาแล้ว หากมิแคล้วร่วมนำพา

สิ้นลมดับชีวา ขอกายาร่วมธุลี

ปากกาในมือซีดไร้สีเลือด ถูกวางลงอย่างช้าๆ ลมหอบหายใจแผ่วเบาราวกับว่า เริ่มลดน้อยถอยแรงลงไป เจ้าของบทกลอนนี้พยายามบันทึกคำวิงวอนลงบนตัวอักษรใส่กระดาษแผ่นบางอย่างยากเย็น น้ำใสไหลร่วงลงตามกรอบหน้ายามนึกถึงคนรักที่จากไปโดยไม่มีวันกลับ

ดอกมหาหงส์กลีบขาวถูกวางลงบนกระดาษเขียนกลอนเมื่อครู่ เปลือกตาอ่อนล้าจวนจะปิด ลมหายใจเริ่มทิ้งช่วงขาดหาย ก่อนเสียงสะอื้นในคอจะตีขึ้นมาแทน เจ็บปวด คิดถึง ภายในจิตใจตอนนี้ไม่มีความรู้สึกแห่งความสุขหลงเหลืออีกแล้ว

ร่างซูบผอมทอดกายลงนอน สายตายังคงจดจ้องสิ่งที่อยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียง น้ำตายังไม่เหือดหายจากดวงตาคู่สวยแม้จะพยายามฝืนมองมันอยู่อย่างนั้น แต่ทว่าก็ต้องยอมกับสังขารในตอนนี้

“ชาติหน้าฉันใดขอให้เราได้ครองรักกันนะพ่อเหม” น้ำเสียงแหบพร่าเอื้อยเอ่ยผ่านกลีบปากบางอย่างลำบาก ก่อนเปลือกตาสีซีดจะค่อยๆ ปิดลง ลมหายใจขาดห้วงยาวขึ้นจนก้อนลมเฮือกสุดท้ายจะสิ้นสุดลง

“ชาติหน้าฉันใด ขอให้เราได้ครองรักกันนะพ่อเหม”

เป็นประโยคสุดท้ายที่ อ้าย ขอก่อนจะสิ้นลม

                          - ต่ำหูก - 

*เนื้อหาภายใน เป็นเพียงการแต่งเพื่อการอ่าน และเพิ่มอรรถรสในความบันเทิงเพียงเท่านั้น 

ตัวละคร สถานที่ ต่างๆ เป็นเพียงการอ้างอิงในเนื้อหาเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาในการลบหลู่ หรือทำให้เกิดความเข้าใจผิดแต่อย่างใด สุดท้ายนี้ขอให้อ่านนิยายเรื่องนี้ด้วยความสนุก และอย่างลืม มาเม้นต์พูดคุยกันบ้างนะคะ^^ 

**สงวนลิขสิทธิ์ฉบับภาษาไทยเล่มนี้ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 โดยสำนักพิมพ์ขีดเขียนอะคาเดมี 

ห้ามมิให้คัดลอกเนื้อหา ภาพประกอบ ก่อนได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากสำนักพิมพ์ขีดเขียนอะคาเดมี 

รวมทั้งการดัดแปลงในสื่อออนไลน์และออฟไลน์ เว้นแต่เพื่อใช้ในการประชาสัมพันธ์เท่านั้น 

#นิยายวาย

#กลิ่นอ้ายสะเลเต

#ต่ำหูก

#โรแมนติกดราม่า

#ขีดเขียนอะคาเดมี