Time Of Summer เวลาของซัมเมอร์

*นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นเพื่อความบันเทิง ตัวละคร พฤติกรรม สถานที่และเหตุการณ์ในเรื่อง เป็นเหตุการณ์สมมติ มิได้พาดพิงถึงองค์กร วิชาชีพ หรือกลุ่มบุคคลใดๆ * 

___________________________________________________ 

จุดเริ่มต้น 

มันจะเป็นไปได้ไหมนะ ถ้าเราจะขอพรกับเทพองค์ใดสักองค์ ขอให้ตัวเองลืมเรื่องราวทั้งหมดที่เจอในแต่ละวัน เพราะความเศร้า ความเจ็บปวด ความผิดหวัง ความสิ้นหวัง และพลังด้านลบอีกมากมายที่ทำให้เราจมอยู่ในห้วงความคิดแย่ๆ ซ้ำๆ 

อย่างในตอนนี้ที่กำลังมีใครบางคนกำลังยืนคิดไม่ตกอยู่หน้ารูปปั้นเทพองค์หนึ่งที่ดูมีอายุเก่าแก่ แต่รูปร่างท่านดูหล่อเหลา องค์ไม่ใหญ่มากนัก ไม่รู้ว่าถูกนำมาตั้งอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ มีป้ายอันเล็กๆ หนึ่งอันเพียงเท่านั้นที่ตั้งอยู่หน้ารูปปั้น บนป้ายนั้นเขียนว่า 

ขอพรใดจะประสบผลสำเร็จทุกอย่าง 

ซัมเมอร์มองป้ายอันเล็กตรงหน้ารูปปั้นนั้นอยู่นาน อ่านซ้ำไปซ้ำมา ทั้งที่ข้อความก็มีเพียงแค่นั้น ซัมเมอร์ทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเองมาตลอดสามเดือนจนถึงวันนี้ หนักเกินไป ใช่ ความคิดความรู้สึกของเธอมันตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า เธอจะรับมันไม่ไหวแล้ว แม้ว่าภายนอกเธอจะยังยิ้มได้ แต่ภายในใจไม่มีวันไหนที่เธอจะนอนหลับได้อย่างสบายใจ 

“ขอให้ตื่นขึ้นมาแล้วจำอะไรไม่ได้ด้วยเถิดด~”

และนั่นเป็นสิ่งที่ซัมเมอร์ตัดสินใจเอ่ยขอพรกับเทพองค์นี้ไป แต่มันจะเป็นจริงได้ไหมเธอเองก็ไม่อาจจะรู้ได้ และที่ตัดสินใจขอพรก็เพราะไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นยังไงแล้ว มันเป็นปัญหาที่เธอไม่ได้ก่อขึ้นเองและมันร้ายแรงมากสำหรับเธอ