“เลิกเสียทีเถอะตะวันฉาย ไอ้ท่าทางไร้เดียงสานั่นน่ะ แค่จูบฉันว่ามันแสนธรรมดาสำหรับเธอเสียด้วยซ้ำ ฉันจะให้โอกาสเธอใหม่อีกรอบ คราวนี้สำแดงฤทธิ์ของเธอให้ปากฉันระบมไปเลยนะ” ประโยคยาวเหยียดที่สามีเอ่ยไม่ได้เข้าสู่โสตประสาทรับรู้ของตะวันฉายแม้แต่น้อย หญิงสาวต้องการเพียงอากาศในการหล่อเลี้ยงสมองจากการโดนเขาช่วงชิงจูบและดึงสติที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ไหน
“อ่า...คุณเชน” ตะวันฉายพยายามเบี่ยงหลบแต่ไม่อาจหลุดพ้นปากร้ายที่ครอบงำเธอเอาได้ในวินาทีต่อมา คนตัวเล็กดิ้นทุรนทุรายเมื่อเขาไม่เปิดโอกาสให้ได้สัมผัสอากาศ ลมหายใจติดขัดจนแทบขาดใจ มือน้อยพยายามเหลือเกินที่จะผลักไสร่างหนานั้นให้ถอยห่าง
“ฉันอุตส่าห์ให้โอกาสเธออีกครั้งแล้วนะตะวันฉาย ครั้งนี้ก็ไม่ดีเอาเสียเลย” เขาพูดขณะปาดลิ้นไปตามริมฝีปากบางของตน รสหวานจากภรรยาที่เขาไม่ต้องการช่างหอมหวานจนอยากฉีกกฎตนเองแล้วจับแม่กวางน้อยหน้าตื่นตรงหน้าทำเมียเสียให้ฉ่ำอุรา