แด๊ดดี้ของสกาย(ธารา&สกาย)

//” แล้วเธอยังรักเขาอยู่ไหม “// ธาราถามหยั่งเชิงสกายออกไปเพื่อการตัดสินใจของตัวเองในอนาคตสำหรับสกาย

“ ตอนนี้ไม่ “

//” หมายความว่ายังไงเธอพูดให้ชัด ๆ สิ “// ธาราเริ่มหัวเสียกับคำตอบที่กล่ำกรวมของสกาย

“ ก็ไม่ไง เลิกก็คือเลิก “ ธารายกยิ้มให้กับคำตอบที่เขาพอใจทันที

ทั้งคู่นั่งทานอาหารกันไปอย่างเงียบ ๆ ธาราเองก็ไม่ได้ถามอะไรสกายต่อ เขาเพียงมองเด็กหนุ่มแล้วอมยิ้มตามกับการกินอาหารอย่างอร่อยของสกาย

“ ขอบคุณนะลุงที่เลี้ยง “ ระหว่างรอเช็คบิลสกายก็พูดขึ้นแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู

// “ เป็นแฟนกันต้องเรียกพี่สิ ทำไมต้องเรียกลุงฉันแก่ขนาดนั้นเลยหรือไง “// ธาราที่รู้สึกขัดหูมาหลายครั้งที่ถูกสกายเรียกแบบนี้

“ ไม่ได้เป็นจริงสักหน่อย แค่แกล้งอ่าเข้าใจปะลุง “ ตาลุงนี้คิดจริงจังไปถึงไหนสถานการณ์มันพาไปหรอกน้า ไม่งั้นไม่เป็นแบบนี้หรอก

//” หึหึ แค่ตัวหลอกสินะ “// เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาลงจนผมแทบจะไม่ได้ยิน แต่ก็ช่างเถอะ

“ ยังไง ก็ต้องขอบคุณลุงอีกครั้งนะที่ช่วย แล้วก็อาหารมื้อนี้ขอบคุณนะ “ พูดเสร็จผมที่กำลังจะลุกออกจากโต๊ะเพื่อที่จะกลับ เขาก็เรียกผมทันที

//” เธอชอบคนแบบไหน “// อยู่ดีดีเขาก็ถาม ผมหันไปแล้วทำหน้าตาไม่เข้าใจในสิ่งที่เขากำลังจะสื่อว่ามันคืออะไร

“ ถามทำไม “

//” ก็แค่อยากรู้ เธอชอบคนที่อ่อนกว่า แก่กว่า หรือว่ารุ่นเดียวกัน “// เขาลุกขึ้นแล้วเดินมาหยุดตรงหน้าผม

“ ได้หมด ถ้าอยู่ด้วยแล้วสบายใจ “ ผมตอบออกไปทันทีเพราะผมไม่มีสเปกที่ตายตัวใครก็ได้ที่ทำให้ผมมีความสุขแล้วก็จริงจังกับความรักของเรา

//” หึ หึ งั้นก็ดี ป่ะไปกัน “// พูดเสร็จเขาก็คว้ามือผมออกจากร้านแล้วก็จูงมือผมเหมือนตอนแรกไปตลอดทาง