จากความเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้หญิงของลูกน้อง สู่คนในปกครองที่ไม่ปล่อยให้คลาดสายตา เธอจะออกไปตามคำไล่เขาไม่ว่า แต่ถ้าจะอยู่ต่อก็ต้องรับข้อเสนอจากเขาเป็นทางเลือกเดียวเท่านั้น "มาเป็นผู้หญิงของฉัน"

...จากความเข้าใจผิดคิดว่าเป็นผู้หญิงของลูกน้อง สู่คนในปกครองที่ไม่ยอมปล่อยให้คาดสายตา... 

เธอจะออกไปตามคำไล่ของเขา เขาก็ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าเธอจะอยู่ในพื้นที่ของเขาต่อ ก็ต้องยอมรับข้อเสนอจากเขาเป็นทางเลือกเดียวเท่านั้น 

 

 

 

 

คริสเตียน มาร์เชตติ ( 36 ย่าง 37 ปี ) : มาเฟียหนุ่มของกลุ่มใหญ่ในเมืองมิลานที่ครองตัวโสดมาเกือบจะเข้าเลข 4 อยู่รอมร่อ ราวกับรอใครสักคนอยู่ก็ไม่ปาน ใช้ชีวิตอยู่กับบ้านและงานจนแล้วจนเล่าก็ยังไร้คู่ครอง น้องสาวก็ทวงถามหาพี่สะใภ้รอบแล้วรอบเล่า เพื่อนฝูงก็มีลูกอวดคนแล้วคนเล่า ก็ยังไม่มีวี่แววว่าคริสเตียนจะมีใคร จนกระทั่งชีวิตมันวนกลับมาเจอเธอคนนี้อีกครั้งในรอบเกือบ 15 ปี 

 

 

 

 

เบลล่า กลาสโซ ( 24 ปี ) : หญิงสาวที่ใช้ชีวิตอยู่กับบิดามาตั้งแต่เด็กในเมืองนาโปลีทางตอนใต้ของอิตาลี เกือบหลงลืมไปแล้วว่ามีคุณอาที่ห่างหายจากกันไปตั้งแต่เธออายุ 15 ปีอยู่เมืองมิลาน ถ้าไม่ตกที่นั่งลำบากไร้ซึ่งที่พึ่งพาก็คงไม่บากหน้าไปรบกวน เพราะยิ่งนานวันก็ยิ่งรู้สึกไม่ปลอดภัย เลยตัดสินใจไปพึ่งใบบุญของคนเป็นอา ทว่า..คนที่ให้ทั้งความปลอดภัยและความอันตรายกลับเป็นเขา คนหน้ายักษ์ที่เธอเคยเจอเมื่อ 15 ปีก่อน 

       

........................................ 

“สรุป จะอยู่ หรือจะไป? ” 

“อยู่ต่อค่ะ”  

“ถ้าจะอยู่ก็ต้องรับข้อเสนอจากฉันเป็นทางเลือกเดียวเท่านั้น มาเป็นผู้หญิงของฉัน เธอยอมเป็นไหมล่ะ? ”  

“ตกลงค่ะ ฉันจะยอมเป็นผู้หญิงของคุณ” 

........................................ 

 

 

.... // ตัวอย่าง // .... 

 

คริสเตียนใช้เวลาจัดการอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายอยู่หลายนาที กว่าเขาจะอาบน้ำเช็ดเนื้อเช็ดตัวออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนใหญ่พันรอบเอว เบลล่าก็ปิดโน้ตบุ๊กและจัดแจงที่หลับที่นอนของเธอเรียบร้อยแล้ว 

         “เตียงกว้างแปดฟุตของฉันมันไม่พอถึงขนาดที่เธอต้องลงไปนอนกับพื้นแล้วเหรอ? ” 

         เสียงทักดังขึ้นจากด้านหลัง ทำเอาคนที่กำลังตั้งใจจัดเตรียมที่หลับที่นอนอดหันไปหาคนพูดไม่ได้ แต่ด้วยทวงท่าและจังหวะที่หญิงสาวนั่งอยู่กับพื้น จึงหันไปเจอกับส่วนกลางกายที่มีผ้าสีขาวกางกั้นไว้แบบพอดิบพอดี มันพอดีเสียจนคนที่หันไปเห็นต้องร้องเสียงหลงออกมา “ว้าย!! อุจาดตา ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนออกมาล่ะคะ!? ” 

         “ฉันก็ทำแบบนี้ทุกวัน เธอต้องทำใจให้ชิน” นอกจากจะไม่เดือดเนื้อร้อนใจกับอาการแตกตื่นของคนตัวเล็กแล้ว เขายังบอกให้เธอทำใจอีกต่างหาก “ไหนบอกอุจาดตา แต่ตาเธอไม่กระพริบเลยนะ” 

         หญิงสาวละล่ำละลัก “ฉันตกใจจนตาค้างต่างหาก” ว่าแค่นั้นก็ตะเกียกตะกายลุกขึ้นอย่างสุดกำลัง กว่าจะพยุงตัวเองลุกไปอาบน้ำได้ ก็เกือบได้ใช้คำว่า ทุลักทุเล จริง ๆ  

         เบลล่าหายเข้าไปในห้องน้ำเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงเป็นอย่างน้อย เล่นเอาเปลือกตาของคนที่รอคอยเกือบจะปิดหนีไปเสียก่อน ถ้าในช่วงเวลาห้านาทีต่อจากนี้เธอไม่ออกมา คริสเตียนคงได้หลับหนีเธอไปแล้วจริง ๆ  

         แกร๊ก! 

         “ฉันนึกว่าเธอหลับในห้องน้ำไปแล้ว” 

         “แล้วจะรอทำไม? ” 

         “ใครบอกว่าฉันรอเธอ? ” คนรอแต่ไม่ยอมรับว่ารอ ถามคนหน้าบึ้งไม่เลิกนั้นด้วยใบหน้ายียวนหน่อย ๆ  

         “ที่นั่งแบกหนังตาที่จะปิดอยู่รอมร่อนั่นไม่รอเหรอคะ? ” หญิงสาวตอบกลับก่อนจะแอบเบะปากคว่ำให้คนไม่เนียน “แล้วนี่ที่นอนของฉันหายไปไหนคะ!? ” ถามเขาเสียงดังพร้อมกับชี้นิ้วไปยังพื้นกระเบื้องที่อดีตเคยมีที่นอนที่เธอเคยปูไว้ 

         “ฉันโยนทิ้งไปแล้ว เธอจะไปนอนกับพื้นทำไม เตียงฉันพื้นที่มันไม่พอให้เธอกลิ้งเหรอ? ” 

         “ไม่ใช่ว่าจะกลิ้ง แต่ยังไม่พร้อมนอนร่วมเตียงกับคุณต่างหาก” 

         “ทุกอย่างมันมีการเริ่มต้นเสมอ เธอยังไม่พร้อมก็เรื่องของเธอ แต่เธอก็ต้องนอน..กับฉัน” ชายหนุ่มเน้นคำว่า “กับฉัน” ให้คนตัวเล็กได้กัดฟันแค้นเล่น ๆ  

         “ไหนคุณบอกจะให้เวลาฉันทำใจไง ตอนนี้ฉันก็ยังไม่พร้อม แล้วจะให้ฉันขึ้นไปนอนกับคุณได้ยังไงกัน” เบลล่าแทบจะไม่ขยับปากพูด เรียกว่า กัดฟันพูด น่าจะถูก น้ำเสียงที่รอดผ่านไรฟันมามันเลยเต็มไปด้วยความไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไร 

         “ฉันบอกว่าจะให้เวลาเธอทำใจ ต้องให้เธอเวลาเธอทำใจสินะ” ดวงตาหวานท่อประกายวาววับทันทีที่ได้ยินประโยคนั้นของเขา แต่แล้วดวงตาวาววับแห่งความหวังนั้นมันกลับดับวูบลงทันทีที่ได้ยินประโยคต่อมาของคนตัวโต “แต่ที่ฉันบอกคือช่วงเวลาในอีกสองวันข้างหน้า ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาทำใจนั้น เธอก็ต้องทำหน้าที่เหมือนเดิม” 

“คะ? ฉันบอกว่าขอเวลาทำใจไม่ใช่เหรอ จะให้ทำเรื่องแบบนั้นตั้งแต่วันแรกที่ตกลงกันเลยเหรอคะ? ” 

         “เธอมีสิทธิ์ปฏิเสธด้วยเหรอ? ในเมื่อตกลงแล้วก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเองทันทีสิ” ชายหนุ่มไม่ยอมลงง่าย ๆ  

         “แต่ฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงแบบนั้นนะ ที่ตอบตกลงปุ๊บจะพร้อมทำเรื่องอย่างว่าเลยน่ะ” เบลล่าว่าขึ้นอย่างเหลืออด เขาเห็นเธอเป็นคนอย่างไรกัน!? 

         มาเฟียหนุ่มเหลือบมองใบหน้าบูดบึ้งด้วยสายตาที่อ่านยาก ก่อนจะเอื้อนเอ่ยถ้อยคำที่คนฟังแทบจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ “ก็เป็นกับฉันนี่ไง” 

         “คุณคริส!!” หญิงสาวตวาดเขาเสียงดัง เธอกำลังอารมณ์ขึ้นพร้อมจะบีบคอเขาเต็มที ผิดกับเขาที่เหมือนจะชอบอกชอบใจที่ทำให้เธอเดือดปุด ๆ ได้เหลือเกิน 

 

 

 

นิยายเซต "รัก" (หนุ่มยุโรปใต้) 

- วิวาห์รัก (ข้างเดียว) [มาร์คิน x เซรีน่า] : จบแล้ว

- พรหมลิขิต (ให้) รัก [ฟรานซิส x รัญชิดา / ธัญวัชร์ x วิเวียน] : จบแล้ว

- (ตาม) ตื๊อรัก [ลูคัส x ลูเซีย] : จบแล้ว

- Love at first sight เพียงแรกพบ (คุณ) [ฟิเดล x คลอเดีย] : จบแล้ว

- Fresh Start กลับมาเริ่ม..ต้นรัก [เควิน x เมริต้า] : จบแล้ว

- Drunk in Love ถึงเวลาคลั่ง(รัก) [คริสเตียน x เบลล่า] : กำลังแต่ง 

  

 

--------////คุยกันนิดหนึ่งค่ะ////-------- 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่หกในเซตนี้ค่ะ (คนสุดท้ายท้ายสุดของแก๊งนี้แล้วค่ะ) เป็นเรื่องราวความรักของคริสเตียนกับเบลล่า คนทั้งสองเคยเจอกันเมื่อ 15 ปีก่อนแล้ว แต่ความทรงจำไม่ค่อยดีสักเท่าไร แถมการเจอกันครั้งนี้ก็ยังไม่ดีเหมือนเคย ทว่า..ครั้งนี้ไม่ได้มาเจอกันแค่แป๊บเดียวไม่กี่วันเหมือนครานั้นแล้ว เพราะการเจอกันคราวนี้เหมือนเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวหลาย ๆ อย่างและจะสร้างความรู้สึกให้แก่กันและกันไปอีกนาน เรื่องราวระหว่างนี้ของคนทั้งคู่จะมีและเกิดอะไรขึ้นบ้าง ก็..ฝากติดตามด้วยนะคะ ^^ 

ฝากกดติดตาม กดเข้าชั้น และคอมเมนต์ให้กำลังใจกันด้วยน้าา 

#คริสจะคลั่งคิดถึงเบล นะคะ 

*ฝากเพจ : นามปากกา เบลินดา/Belinda 

แอดเฟซบุ๊กส่วนตัว “เบลิน ดา” ได้นะคะ หรือจะติดตามที่ทวิตเตอร์ของเฟอร์ได้ที่ @Belinn_daa 

  

++คำเตือน++ 

นิยายเรื่องนี้ ตัวละคร สถานที่บางแห่ง และเหตุการณ์ต่างๆ เกิดจากจินตนาการของไรท์ล้วนๆ 

ผู้อ่านทุกคนโปรดใช้จินตนาการในการอ่านกันด้วยนะคะ // ฮ่า ๆ ๆ 

 

 

========================================= 

นิยายเรื่องนี้ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว