จู่ๆ ผู้จัดการคนสนิทก็ส่งไม้ผลัดให้ “เขา” มารับหน้าที่แทน เพราะเลือกอะไรไม่ได้ ทำให้ผู้ชายสุดเนี๊ยบอย่าง “คนโปรด” ถึงเข้ามาบงการชีวิตฉันทุกอย่าง
ถ้าไม่ติดว่าอีตานี่ใช้อากาศหายใจ ต้องขับถ่ายและมีระบบสืบพันธุ์ ฉันเกือบคิดว่าเขาเป็นพวกหุ่นยนต์จริงๆ แล้วนะ ก็มีทั้งระบบสอดแนม ระบบอัจฉริยะคำนวณตารางงานแบบโคตรเพอร์เฟค สำคัญที่สุดคือความเป๊ะ ไม่รู้จักคำว่ายืดหยุ่น ดูยังไงๆ ก็เหมือนคนไม่มีหัวใจ ไร้อารมณ์สุดๆ
“ที่เราทำอยู่มันดีแล้วใช่ไหม?”
เขาถามด้วยเสียงกระเส่าพร้อมกับซุกใบหน้าลงมา ฝากฝังสัมผัสอันสยิวกิ้วและอบอุ่นไปตามเนินอก ตอนนั้นเป็นฉันเองที่นึกสนุกอยากลองซ้อมบทละครอิโรติกกับเขา เพราะตั้งใจจะทดสอบระบบปฏิบัติการสืบพันธุ์ของผู้จัดการสุดเนี้ยบนี่สักหน่อย สุดท้ายดันมาตกกระไดพลอยโจน ใจง่ายหลวมตัวไปนอนกับผู้จัดการคนใหม่ซะงั้น!
“ไหวไหมครับน้องพลอย”
เขากระแทกกระทั้นเข้ามา บดสะโพกแนบแน่นจนทำให้ฉันตัวลอย ไม่น่าเชื่อว่าหนุ่มแว่นเฉิ่มเชยที่เคยรู้จัก แท้จริงแล้วเป็นฮอตเนิร์ดผู้หื่นกระหายราวกับสัตว์ป่า ภาษากายของเราตอบสนองกันอย่างลงตัว เติมเต็มความปรารถนาในใจจนล้นทะลัก
หยาบโลน รุนแรง เหลือร้าย คือสามคำที่ฉันนิยามเขาในคืนนั้น
ลีลาอันเผ็ดร้อน ท่าทีของเขาที่เปลี่ยน ทุกอย่างมัดรวมเป็นความทรงจำที่ยากจะลืมเลือน ปัญหาคือทีแรกก็คิดว่าตัวเองได้ตะปบเหยื่อ แต่สุดท้ายดันมานั่งคิดถึงเขาทั้งวัน
ไม่จริงน่า...นี่ฉันไม่ได้ตกหลุมรักคุณคนโปรดไปแล้วใช่ไหม?
Guest
