เรื่องปั้นหยาของเมธี จะต่อจากเรื่องเมธัสเขมนัทต์นะคะ แต่เรื่องราวไม่ได้ต่อกันทั้งหมดไม่ต้องอ่านอีกเรื่องก็เข้าใจเรื่องได้ ช่วงเวลาของเรื่องจะเกิดขึ้นพร้อมกันแต่ไรท์พยายามจะทำให้อ่านกันได้ง่ายขึ้นค่ะ
"คิดว่าคนที่รู้จักมาแค่หกเดือนจะทำให้พี่ธีรักมากกว่าคนที่คบมาตั้งห้าปีได้เหรอ"
ข้าวปุ้นพูดพรางยกยิ้มเยาะเย้ยให้ปั้นพรางมองบนโต๊ะอาหารที่เมนูวันนี้แทบจะไม่มีผักให้เห็นเลย
"พี่ธีไม่กลับไปหาคุณหรอกครับ คุณทิ้งพี่ธีไปไม่ใช่หรือไง"
"แกมันยังอ่อนหัดเกินไปปั้นหยา"
"ปั้นขอโทษปุ้นซะที่ทำแบบนี้"
"ทำไมปั้นต้องขอโทษครับพี่ธี ในเมื่อปั้นไม่ได้เป็นคนขโมยไป"
"แต่หลักฐานมันก็อยู่ในกระเป๋าปั้นนี่ครับ"
"พี่ธีคิดว่าปั้นขโมยจริงเหรอ คิดว่าปั้นทำจริงใช่ไหม"
"....."
"ปั้นขอโทษนะครับคุณปุ้น ไม่ได้ขอโทษที่คุณกล่าวหาว่าปั้นขโมยของคุณไป แต่ขอโทษที่ไม่เชื่อคุณตั้งแต่แรกว่าพี่ธีไม่มีทางกลับไปหาคุณ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าพี่ธีเลือกใคร"
"ปั้น..."
เมธีมองปั้นด้วยแววตาที่อ่อนล้า ความสัมพันธ์ของพวกเขามันเปราะบางได้ขนาดนี้เลยหรือ
"ส่วนแหวนในกระเป๋าปั้น ปั้นจะยังไม่คืนคุณจนกว่าตำรวจจะมา ถ้าตรวจรอยนิ้วมือแล้วไม่เจอของปั้น ผมจะฟ้องพวกคุณกลับ"
Warning!!!
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
อาจมีพฤติกรรมหรือใช้คำพูดที่ไม่เหมาะสมตามเนื่อเรื่อง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
Teen and up audiences - เหมาะกับผู้อ่านตั้งแต่วัยรุ่นขึ้นไป
Explicit - มีการบรรยายถึงฉากร่วมเพศ, ความรุนแรง ฯลฯ อย่างชัดเจน
Domestic Violence - การใช้ความรุนแรงในครอบครัว ไม่ว่าจะเป็นการทำร้ายร่างกายหรือจิตใจ
Dirty talk : ใช้คำพูดหยาบโลน
Pregnancy : การตั้งครรภ์