บรรยากาศคุ้นเคยเช่นนี้ไม่เคยสะกดเขาได้เลยสักครั้ง ยกเว้น! ภาพตรงหน้า...
“นั่นใครเหรอ?”
คำถามสั้นๆ แต่คนที่นั่งอยู่ข้างกัน แค่มองตามสายตาเพื่อนก็รู้แล้วว่าพอร์ชหมายถึงอะไร
“นักร้องใหม่ ทีมนี้มีแต่ตัวจี๊ดทั้งนั้น”
“หึ!” มุมปากหยักลึกยกขึ้นเมื่อเค้นเสียงขบขันผ่านลำคอ
“ถูกใจเหรอ?”
“.....”
“แต่มึงคงกินแห้วแล้วแหละ เพราะเธอมีคนมาส่งว่ะ”
ขวับ! สีหน้าบอกบุญไม่รับหันมาทางผู้จัดการร้านทันที เมื่อคำตอบนั้นมันกระแทกหัวใจคนฟังเข้าอย่างจัง
'เชี้ยเอ๊ย!' สบถในใจแล้วพอร์ชก็หันไปยังเวทีเหมือนเดิม ใบหน้าเรียวเล็กเวลานี้ขยับริมฝีปากตามท่วงทำนอง ช่างเย้ายวนเขาซะจริง!
“แท็กซี่ไปไหนหมดนะง่วงจะแย่แล้วเนี่ย” เอลดายกมือขึ้นมาปิดปากที่กำลังเปิดกว้างขึ้นเรื่อยๆ นั้นไว้
ในระหว่างนั้นเองก็มีรถสปอร์ตสีแดงเพลิงมาจอดเทียบฟุตบาท ตรงจุดที่เธอยืนพอดี ด้วยความหัวเสียเป็นทุนเดิมอยู่ก่อนแล้ว ก่นดาอีกคนในใจเพราะที่จอดมีตั้งมากมายกลับเลือกจะชะลอตรงนี้!
กระจกสีทึบค่อยๆ เลื่อนลงความมืดทำให้มองเห็นเจ้าของรถเลือนลาง รู้เพียงว่าเป็นผู้ชายซึ่งนั่งอยู่หลังพวงมาลัยส่วนหน้าตานั้นเป็นอย่างไรก็ยากจะรู้ แต่ทว่าให้คาดเดาล่ะก็...คงไม่ยากเนื่องจากโครงหน้าได้รูปแม้จะมืดสลัวความคมคายยังเด่นหล่าชัดเจน เอลดาขมวดคิ้วด้วยว่าตนไม่น่าจะรู้จักเจ้าของรถสปร์อตราคาแพงลิบลิ้วนี้แน่นอน
“เวลานี้รถไม่ค่อยมีหรอกขึ้นมาสิเดี๋ยวผมไปส่ง”
'จู่ๆ มาบอกว่าจะไปส่ง! เขาบ้าหรือเปล่า' ด้วยสัญชาตญาณเจ้าของเรียวขาสวยจึงก้าวถอยห่างออกมา นัยน์ตาวาววับส่ายส่องโดยรอบเพื่อหาตัวช่วยหากมีเหตุไม่คาดฝัน
พอร์ชยิ้มให้กับท่าทางตื่นกลัวของอีกฝ่ายจนดวงตาเรียวคมแทบเป็นเส้นตรง
“ไม่ได้คิดจะทำอะไรจริงๆ แค่จะไปส่ง”
“!!!”
“ถ้าไม่เชื่อใจจะดูบัตรประชาชนก็ได้นะ”
“!!!”
นั่นคือจุดเริ่มต้นของเรา แล้วชีวิตของฉันจะเปลี่ยนไปอย่างไรหลังจากได้พบกับผู้ชายคนนี้!
Guest
