Hey! Senior รุ่นพี่คะ หนูกำลังพยายามบอกรัก
ความรักของเธอเริ่มต้นขึ้นที่โรงอาหารกับถ้วยก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟราคายี่สิบห้าบาทถ้วน แต่ทว่าระหว่างเดินเหม่อก็เผลอเดินชนคนเข้าอย่างจัง จะเรียกคนก็ไม่ถูกต้องเรียกว่า 'นางฟ้า' ต่างหาก!
"ไม่รู้ว่าคำนิยามของคำว่ารักคืออะไร แต่ตอนนี้รู้แค่คำว่าคนนี้แหละใช่เลย"
"อย่าปัญญาอ่อน ตั้งสติแล้วกินข้าวค่ะ คาบต่อไปมีสอบไม่ใช่เรอะ?"
"พร้อมสอบอุปสรรครักเพื่อที่จะได้เคียงข้างเธอ! "
.
.
.
"กูว่าแม่งไปแล้วจริงๆ ว่ะ"
"ความรักกูลอยไปหาเขา? " กระพริบตาปริบ ๆ สามที
"สมองมึงอ่ะไอ้เวร!"
Writer: Threelegschair เก้าอี้สามขา
"ฝากขาที่สี่เอาไว้ให้คุณถือ"
---
**Warning!**
- นิยายเรื่องนี้มีคำไม่สุภาพ มีการใช้คำแทนตัวเป็นภาษาที่ไม่เป็นทางการตามเซ็ตติ้งและวัยของตัวละคร ต้องกราบขออภัยล่วงหน้าสำหรับคำพูดที่ไม่เหมาะสมเอาไว้ด้วยค่ะ
- นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน เหตุการณ์ในเรื่องและตัวละครเป็นเพียงเรื่องสมมติ มีไว้เพื่อความบันเทิงเท่านั้น
- ทุกท่านสามารถติชมกันได้ตามความเหมาะสม ขอเพียงแต่ใช้คำสุภาพไม่หยาบคายกันนะคะไรท์อยากให้นิยายของตัวเองเป็นพื่นที่ที่สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข และเป็นสภาพแวดล้อมของการเสพความบันเทิงที่อยู่กันได้สบายใจค่ะ!
- นิยายเรื่องนี้มีความกาวเล็กน้อยผสมเป็นสีสัน ผู้อ่านควรปั่นจักรยาน(มีวิจารณาญาณ)ในการอ่านนะคะ อย่าลืมกดเฟบ คอมเม้น พูดคุยเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า❤
(จะโดเนทก็ได้ค่า แค่ก--)
ฝากนิยายไว้ในอ้อมกอดของทุกคน และช่วยถือขาเก้าอี้ข้างที่สี่ของเราให้ด้วยนะคะ แล้วพบกันค่ะ❤❤
-เก้าอี้สามขา-
Guest
