— คำเตือน —
หนังสือเล่มนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเหตุการณ์ ตัวละครเป็นเพียงการสมมติขึ้นมาเท่านั้นอาจมีภาษาปาก คำสแลง คำหยาบคายเพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่านผู้เขียนมิได้มีเจตนาเหยียดเพศและอาชีพใดใดทั้งสิ้นมิได้มีเจตนาด้านลบแต่อย่างใดหากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
“พี่เอย เจ็บมากมั้ย”
“เบาลงแล้ว”
“ทำไมป้าต้องใจร้ายกับเราตลอดเลย”
“เขารักเราและอยากให้เราเป็นคนดี ไม่เป็นเหมือนพ่อไง”
“เลยต้องตีแบบนี้เหรอ”
“อือ”
“อิงโตแล้ว อิงไม่ใช่เด็ก พี่ไม่ต้องมาพูดหลอกหรอก ป้าเขาเกลียดเราก็เลยใจร้ายกับเรา แล้วยังไง…อิงก็เกลียดป้าเหมือนกัน”
“ไม่เอา ไม่พูดแบบนี้ มันไม่น่ารัก”
“ช่างสิ อิงจะน่ารักแค่กับพี่คนเดียวเท่านั้น”
“ฟังพี่นะอิง ป้ามีบุญคุณกับเรามากนะ ให้อยู่บ้านให้กินข้าวให้เราเรียนหนังสือด้วย ถ้าไม่มีป้าเราคงได้ไปนอนที่แถวสะพานลอยแล้ว”
“ไม่คุยแล้ว ยังไงๆอิงก็จะเกลียดป้าอร”