“ฉันอยากกลับบ้าน” วีนาบอกกับชายหนุ่ม
“เห็นทีจะไม่ได้ คุณคงต้องพักกับผมที่นี่ไปสักระยะ เพราะป้าคุณโทรมาบอกแล้วว่า คุณพ่อของคุณไปจอดรถดูอยู่ที่หน้าบ้าน”
วีนาหลับตาถอนหายใจออกมา เธอปวดหัวกับเรื่องนี้มาก
“แต่เราแค่แต่งงานหลอก ๆ ฉันไม่ได้อยากจะอยู่รบกวนคุณ อีกสองสามวันฉันจะไปอเมริกา” วีนาบอกความคิดเธอออกไป
วชิรวิทย์ ลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินมาหยุดต่อหน้าหญิงสาวจอมดื้อคนนี้
“ก็คงจะไม่ได้ เพราะคุณต้องอยู่กับผมต่อไปเรื่อย ๆ เพื่อปกป้องตัวคุณเอง และผมได้รับปากป้าเพ็ญเอาไว้แล้วว่าจะดูแลคุณให้ดี”
“ก็ได้ ๆ ฉันจะยอมอยู่กับคุณก็ได้ แต่เงื่อนไขของเรายังคงเป็นไปตามเดิมว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกันทางร่างกาย” วีนาย้ำข้อแม้ของเธออีกครั้ง
“เป็นไปตามนั้น” วชิรวิทย์รับคำหญิงสาว วีนายังคงเป็นวีนาที่ดื้อรั้นและไม่ยอมอะไรง่าย ๆ คนเดิม