“ไม่ได้รัก ไม่เคยรัก แค่ยังไม่เบื่อ ชัดพอหรือยัง”

 

อภิวิชญ์ - สราวลี 

‘อภิวิชญ์’ นักร้องหนุ่มชื่อดังเคยตั้งปณิธานไว้ว่าให้ตายยังไง จะไม่มีวันเป็นสมภารกินไก่วัด แต่ท้ายที่สุดในค่ำคืนหนึ่ง เขากลับทำเรื่องผิดพลาดกับแฟนคลับตัวน้อยที่คุ้นหน้ากันมานานปี เพราะเหตุนั้นด้วยภาพลักษณ์นักร้องผู้แสนดีจึงจำเป็นต้องมอบมงคนข้างกายแบบไร้สถานะให้เพื่อตัดปัญหา

แต่ใครเล่าจะรู้ว่าจากผีเสื้อกลางคืนที่คิดว่าไม่มีวันตกหลุมรักดอกไม้ริมทาง กลับกลายเป็นว่าเมื่อเวลาผ่านไปดอกไม้ดอกอื่นแทบไม่มีค่าในสายตา ก็เมื่อริมทางอันคุ้นชิน...ไร้ซึ่งดอกไม้ดอกเดิมที่เคยเฝ้ารอ

------------------------------------------------------------------------------------------

 โปรยฉาก  

“พี่อ๊ะจำได้ไหมคะว่าครั้งนั้นพี่เคยบอกให้เจ้าขาเลือกว่าจะอยู่ตรงนี้ หรือเดินออกไป ถ้าอยากอยู่ตรงนี้ก็สังเกตให้มาก ถามให้น้อย แต่ถ้าจะเดินออกไป ก็แค่ใช้ชีวิตของตัวเองเหมือนเดิม แต่แค่ไม่มีพี่” 

“แต่วันนั้นเราตอบแล้ว” 

หญิงสาวยิ้มรับ แต่กลับส่ายหน้าช้า ๆ “ยังไม่ได้ตอบค่ะ” 

“ตอบแล้ว” 

“งั้นเจ้าขาตอบพี่ว่ายังไงเหรอคะ” 

คนถูกถามนิ่งไปครู่ใหญ่ ขณะพยายามเค้นนึกว่าเธอพูดอะไรออกมา แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก เพราะว่าเธอไม่ทันได้พูด เขาก็... 

และการนิ่งของนักร้องหนุ่มก็สร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวอีกครั้ง ดวงตากลมโตคู่นั้นหรี่ลงอย่างอ่อนใจจนถึงขั้นหม่นหมอง “วันนั้นเจ้าขายังไม่ได้ตอบค่ะ การที่พี่ถามออกมาแล้วเราก็มีอะไรกันต่อ นั่นไม่ใช่คำตอบของเจ้าขานะคะ” 

“เจ้าขา...” 

“เจ้าขารักพี่อ๊ะ แต่ทุกความรักก็ต้องมีวันเติบโต มีวันพัฒนา มีเส้นชัยของความสัมพันธ์ แต่สิ่งที่เราเป็นอยู่ตอนนี้มันไม่ใช่ค่ะ ถึงจะรักพี่แค่ไหน แต่เจ้าขาก็ยังเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากมีแฟน ได้เปิดตัวแฟน มีครอบครัวที่อบอุ่น แต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะพี่ไม่ได้รักเหมือนที่เจ้าขารัก” พูดมาถึงตรงนี้ น้ำตาที่พยายามกลั้นไว้ก็เริ่มหล่นร่วง ให้เจ้าตัวต้องรีบยกมือขึ้นปาดเช็ด 

“...” 

“สามปีที่ผ่านมา มันดีมาก ๆ แล้วค่ะไม่มีอะไรให้ต้องเสียดาย มันเกินฝันไปมากสำหรับแฟนคลับคนหนึ่งที่ได้มาใกล้ชิด เห็นทุกแง่มุมของศิลปินที่ตัวเองชอบ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าไม่มีอะไรเหมาะสมกับพี่สักอย่างแต่ก็ยังดึงดันอยู่ได้ตั้งนาน งั้น...ถ้าที่ผ่านมามีเรื่องไหนที่เจ้าขาทำให้พี่อึดอัด เจ้าขาขอโทษนะคะ แต่หลังจากนี้มันจะไม่มีอีกแล้ว” 

อภิวิชญ์อยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ริมฝีปากเขากลับไม่ขยับอ้าเลยด้วยซ้ำ เหมือนมันมีบางอย่างมาตรึงไว้ ลำคอก็คล้ายจะมีก้อนแข็ง ๆ ขึ้นมาจุกอยู่จนแม้แต่เสียงเรียกชื่อเธอ เขาก็เปล่งมันออกมาไม่ได้ 

“เรื่องของเรา พอแค่นี้เถอะค่ะ”

 

ฮัลโหลลล เซย์ไฮค่ะทุกคน 

วันนี้ลัลล์นราเอานิยายเรื่องใหม่มาฝาก เป็นแนวบุรุษสมองน้อยผู้ไม่เคยกินปลาเป็นอาหาร ทำให้กว่าความรักจะเข้าที่เข้าทางเลยทุลักทุเลไปบ้างค่ะ แหะๆ  

'อภิวิชญ์' เป็นตัวละครเพื่อนพระเอกจากเรื่อง เคย(ไม่)รัก นะคะ หากใครอ่านมาตั้งแต่เรื่องนั้นคงรู้จักพี่อ๊ะกันอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่เคยอ่านก็ไม่เป็นไรค่ะ สามารถเริ่มที่เรื่องนี้ได้เลยงับ 

เนื้อหาเบา ๆ ย่อยง่าย ไม่มีปมอะไรให้ต้องเดา แค่มาดูว่าพระเอกซึ่งไร้ประโยชน์คนนี้จะรู้ตัวว่ารักนางเอกตอนไหนก็พอ 5555 

ฝากด้วยน้า อัปให้อ่านฟรีจนถึงตัวอย่างอีบุ๊กนะคะ ที่เหลือขออนุญาตติดเหรียญค่ะ 

สุดท้าย ฝากกดติดตามนักเขียน กดหัวใจ กดเพิ่มเข้าชั้นเป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะคะ จุ๊บ >< 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (2)

5.0

ของรีวิวบอกว่าคุ้มค่ากับการอ่าน
ของรีวิวบอกว่าการบรรยายลื่นไหล
ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม