เราพบกันโดยบังเอิญในวันฝนพรำ เขาเข้ามาในชีวิตของผมพร้อมกับร่มสีดำคันหนึ่ง
ตอนที่มองแผ่นหลังกว้างที่เดินห่างออกไปพร้อมกับร่างกายที่เปียกปอน ตัวตนของเขาก็สลักลึกลงในใจผมอย่างลึกล้ำไม่อาจลบเลือน
ต่อมาโชคชะตาก็พาให้เราได้ใกล้ชิดกัน และความอ่อนโยนใจดีของเขาก็ทำให้ผมหวั่นไหว
แม้จะพยายามหักห้ามใจเพราะรู้ว่าตัวเองไม่คู่ควรแต่เขากลับยิ่งเข้ามาใกล้ ไม่เปิดโอกาสให้ผมถอยหนี
เขาแสดงออกมาเหมือนว่าเขามีใจ แต่ไม่รู้ทำไมตอนที่เขากอดผม ผมมักจะรู้สึกถึงความว่างเปล่าเสมอ
นี่คือความรักหรือเปล่า ตกลงเขามีใจหรือเขากำลังลวงหลอก
แต่เขาจะทำไปเพื่ออะไร และเขากำลังหลอกใครอยู่ ตัวผมหรือตัวเขาเอง...
***Trigger warning : คำเตือน
Depression : อาการซึมเศร้า
***นิยายเรื่องนี้จะมีบางบริบทที่เชื่อมโยงไปถึงอาการของโรคซึมเศร้าแต่ไม่ได้ชัดเจนมากนักนะคะ
อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ
Guest
