เรื่องราวค่ำมั่นสัญญาของเด็กน้อยในวัย3ขวบ ในวันเกิดของสงคราม ในวันนั้นเป็นวันแรกที่ตุลน์ และสงคราม ได้พบกันเป็นวันแรก สงครามเพิ่งสูญเสียผู้เป็นมารดาไปเมื่อต้นปี ทำให้วันเกิดปีนี้เป็นปีแรกที่สงครามไม่มีคำว่าแม่ อยู่เคียงข้างเป่าเค้กกับตัวเองเหมือนทุกปี
ส่วนตุลน์เด็กในวัย3ขวบตอนแรกหน้าบึ้งตึ่งไม่อยากมางานเลี้ยงนี้ด้วยแต่โดนบิดาบังคับมา ถึงมางานตุลน์ก็ยังคงดื้อรั้นกับพ่อตัวเอง หนีเดินมานั้งเล่นกับลูกหมาหลังบ้านแห่งนี้ แต่แล้วก็มีเด็กน้อยตัวขาว ปากสีชมพูเดินมาร้องไห้อยู่มุมพุ่มไม้ไกล้ๆกับตุลน์ทำให้ตุลน์หยุดเล่นกับลูกหมาน้อยตัวนั้น และเดินตามเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นที่ดังอยู่ไกล้ๆ
"ร้องไห้ทำไม พ่อเราบอกว่าลูกผู้ชายเขาไม่ร้องไห้กันนะ"
"อย่ามายุ่ง"
"เงียบก่อนชิ เราจะไม่ยุ่ง"
"ฮือออ..ฮือออ"
"อาว!!ร้องไห้ใหญ่เลย ถ้านั้นเราจะโอ๋ๆนะแบบที่แม่เราโอ๋เรา"
จุ๊บ!!
"ดีขึ้นไหม ให้จุ๊บอีกไหม"
"มาจุ๊บเราทำไหม"
"ก็ไม่หยุดร้อง เราก็จุ๊บ โอ๋ๆไง แม่เราทำประจำ"
" หรอ แต่เราไม่มีแม่แล้ว ฮืออ"
" แม่ไปไหนล่ะ ให้เราช่วยตามหาไหม"
" ป๊าบอกเราว่า แม่ไปสวรรค์แล้ว เราไม่ได้เจอแล้ว"
" ไม่เป็นไรนะ ไม่มีแม่ แต่มีเรา เราจะอยู่กับนายเอง ชื่ออะไรหรอ"
" สงคราม"
" เราตุนล์ ต่อจากนี้เราจะปกป้อง สงคราม เอง ขอแค่สงครามอยู่ข้างๆเราก็พอเราจะต่อยทุกคนที่มาแกล้งสงครามเอง เชื่อเรานะ"
" จริงนะ ตุลน์จะไม่ทิ้งเราไปแบบแม่เราใช่ไหม"
" จริงชิ!! ตุลน์สัญญาจะปกป้องสงครามเองแทนแม่สงคราม มามา เราสัญญากัน"
" เราก็สัญญาจะให้ตุลน์ปกป้องเราตลอดไป"