[อยู่ในช่วงปรับปรุงเนื้อหา]

เรื่องนี้มีขาย Ebook ใน Meb นะคะ ในตัว Ebook จะมีภาพการ์ตูนประกอบนิยายนิดๆ หน่อยๆ ค่ะ 

ใครสนใจสามารถแวะเข้าไปดู หรือ เข้าไปโหลดดูตัวอย่างได้ก่อนนะคะ ขอบคุณค่ะ❤️ 

Link Ebook: http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6ODoiMTAyMjQwMDciO3M6NzoiYm9va19pZCI7aToyNjk5ODE7fQ 

[เเนะนำเรื่อง] 

อะไรกันเนี่ย ทำไม “นิริน” สาวน้อยที่รักความสงบอย่างฉันต้องมาเจอเรื่องราวเลวร้ายเเบบนี้ด้วย! เมื่อ อยู่ๆ เเม่ฉันได้จับพลัดจับผลูไปถูกตาต้องใจกับผู้ชายคนหนึ่ง “ฟีลิกซ์” นักธุรกิจหนุ่มที่ตอนนี้ได้กลายเป็นพ่อเลี้ยงของฉันไปโดยปริยาย เรื่องมันก็เหมือนจะดีอะนะ เเต่เหมือนฟ้าจะกลัวชีวิตฉันสงบเกินไปเลยส่งอะไรมาให้ก็ไม่รู้… เมื่อตัวฉันเองมาค้นพบว่าคนที่เเม่คบอยู่ด้วยนั้นคือ ‘ปีศาจ’ ในคราบ ‘เทพบุตร’ ดีๆ นี่เอง 

เเม่จะรู้ตัวไหมนะว่าเเม่กำลังคบกับปีศาจร้าย ปีศาจร้ายที่โยนหนูขึ้นไปกลางเวทีประมูล ปีศาจร้ายที่กำลังจะขายลูกตัวเองเพียงเพราะความสนุก!… เเละ ทุกๆ ครั้งที่ฉันต้องเผชิญหน้ากับคนที่ขึ้นชื่อว่าพ่อเลี้ยงทีไรเป็นต้องทำให้ฉันเสียน้ำตาเเละเหนื่อยใจทุกที… เเต่ความทุกข์ทรมานมันยังไม่สิ้นสุด เมื่อเขาคนนั้นเข้ามาในชีวิตเเม่ของฉันเพื่อจุดประสงค์บางอย่าง บางอย่างที่ทำให้ชีวิตฉันเเตกสลายไปด้วย… 

เรื่องราวโกลาหลมันเริ่มจากคืนคืนนั้น คืนที่ทำให้ฉันตาสว่าง! คืนที่ฉันไม่อยากจะรับรู้อะไรอีกเเล้วบนโลกที่โหดร้ายนี้ เเละเป็นคืนที่ฉันรู้สึกสงสารปีศาจร้ายนั่นจับหัวใจเช่นเดียวกัน… 

ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อลิ้นเล็กไปมาพร้อมกับสลับจังหวะขบเม้มเเรงขึ้นที่ริมฝีปากจิ้มลิ้ม ร่างสูงระดมจูบร่างบางเเบบไม่ให้โอกาสเธอหนีเเม้กระทั่งขยับกายหรือหายใจ สติของหญิงสาวที่ไม่มีอยู่เเล้วยิ่งเลือนหายเมื่อร่างกายของเธอสัมผัสได้ถึงความเย็นเฉียบของโซฟาพร้อมกับชายหนุ่มที่เปลี่ยนตำเเหน่งตัวเองขึ้นมาคร่อมร่างบางโดยที่ยังระดมจูบเธออย่างดูดดื่มขึ้นเรื่อยๆ 

“อึก…ไม่... " 

งับ! 

ฟันคมขบไปที่ลำคอขาวอย่างเเรงก่อนจะดูดดึงบริเวรคอจนเกิดรอยเเดง 

"ไม่เอา!" 

“คุณอาทำอย่างนี้กับนิรินทำไม! อีกอย่างคุณก็ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อเลี้ยงของฉัน ทำเเบบนี้มันหน้าไม่อายไปหน่อยเหรอ” 

“หึ!…เอาจริงๆ เเล้วนะนิริน เราเเทบจะไม่ได้เป็นอะไรกันเลย” 

“…!…” 

“จดทะเบียนสมรสฉันก็ไม่ได้จดกับเเม่เธอด้วยสักหน่อย ก็นะ เจ้าตัวก็ยอมฉันจะตาย” 

“……” 

“ถ้ามองดูดีๆ เราก็เป็นเหมือนเเค่คนรู้จักกันเพียงเท่านั้น พ่อเลี้ยงเหรอ… อืม ก็คงไม่ใช่อยู่ดีเเหละนิริน" 

“……” 

“ก็อย่างที่บอก…ถ้าฉันอยากเขี่ยอะไรทิ้งเมื่อไหร่ฉันก็เขี่ยมันได้ง่ายๆ ถูกไหม?” 

“……” 

“ฟังดูอาจจะใจร้ายไปสำหรับเด็กอย่างเธอ เเต่ทางนั้นกลับใจร้ายก่อนนี่นะ…” 

“……” 

“อยากฟังไหมล่ะ วีรกรรมฉาวของครอบครัวเธอน่ะ :)”