Ex.
“หน้าตาก็ดี ไม่น่ามาเป็นนางบำเรอให้คนแก่คราวพ่อเลยนะ ว่าแต่พ่อฉันจ่ายให้เธอเท่าไหร่ ถึงได้หอบเสื้อผ้ามาอยู่ที่นี่” เมฆาไล้สายตาโลมเลียแอรินอย่างเปิดเผย จนแอรินเผลอกัดริมฝีปากแน่น กับคำพูดจาบจ้วงของอีกฝ่าย แม้จะทำใจมาแล้ว แต่พอเอาเข้าจริง ๆ เธอกับทนแทบไม่ได้ แต่ข้อตกลงทำให้เธอต้องสงบปากสงบคำ คำพูดของคุณดิลกคอยเตือนให้เธอต้องวางหน้านิ่งเฉย ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน
“ขอตัวก่อนนะคะ” ร่างอรชรหมุนตัวเดินกลับเข้าห้อง เธอเลือกที่จะถอย ไม่ต่อปากต่อคำกับอีกฝ่าย
“จะรีบไปไหน” เมฆาคว้าขอมือเล็กเอาไว้ แล้วออกแรงกระตุก ร่างบอบบางเซถลามาชนปะทะอกแกร่ง
“ปล่อย คุณจะทำอะไร”
“จะไม่แนะนำตัวหน่อยเหรอ” เสียงแหบห้าวกระซิบข้างหู ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดต้นคอระหง
“ไม่ทำเป็น คุณเองก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าฉันมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ในฐานะอะไร ทางที่ดีเราต่างคนต่างอยู่ดีกว่านะคะ ถ้าขืนคุณยังวุ่นวายไม่เลิก เห็นทีฉันคงต้องฟ้องพ่อของคุณ” แอรินบิดข้อมือออกจากจับกุม ไม่สนใจความเจ็บปวด
Guest
