เขาก็เลี้ยงดูของเขามา ทำไมจะรักบ้างไม่ได้
"อาย"
พ่อเข้ามายืนค้ำประตูรถฝั่งที่ฉันนั่ง
"คะ พ่อ" ฉันชอบทุกครั้งที่เสียงของพ่อเรียกชื่อ
เขายืนมองกรอบหน้าหวานเล็กของลูกสาวอย่างเอ็นดู มือหนาเอื้อมเข้ามาลูบอ่อนโยน แล้วพูดในสิ่งที่เขาตั้งใจ
"อายรู้ใช่ไหมว่าพ่อรักแม่ของอาย" พ่อพูดความจริงที่ใครก็รู้ดี
"ค่ะ อายถึงได้รักพ่อไงคะ" รอยยิ้มคนแก่กว่าระบายบางเบา
"แล้วพ่อก็ยังรักอายมาก รักจนเสียอายไปไม่ได้ รู้ใช่ไหม"
เขารับรู้ได้ว่าลมหายใจคนในมือเริ่มกระตุกขาดห้วง เพราะคำหวานที่น้ำเสียงจริงใจ
"พ่อดูแลอาย ถะนุถะนอมอายอย่างดี อายอยากได้อะไรพ่อตามใจทุกอย่าง ส่วนอายก็ทำให้พ่อมีความสุข ยิ่งตอนหนูบีบรัดพ่อ..."
"พ่อออ"
-------------
อ่านอย่างมีวิจารณญาณ อย่าทำตามนะค้า เก็บไว้ในจินตนาการ อ่านนิยายสนุกๆดีกว่า
// อิงจากธัญวลัย ทั้งเรื่องประมาณ 160 หน้าค่ะ
เราลง 2 ที่นะคะ(ไม่รู้บอกแหล่งตรงๆได้ไหมผิดกฎแอพหรือเปล่า) ลองหาด้วยชื่อเดียวกันแล้วตัดสินใจดูได้เลยค่ะ
สำหรับแอพนี้ถ้าซื้อเหมามีลด 30% น้า หลังจากผ่านไปสักพักจะปรับเป็น 15% ค่ะ
ขอบคุณทุกคนมากนะคะ