ขอฝากนี้เรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ เป็นเรื่่องที่สามแล้วเป็นเรื่องสั้นที่ตั้งแต่ตอนที่แปดขึ้นไปไม่ว่าจะอ่านไปหน้าไหนก็จะมีNCแล้วถ้าเผื่อใครที่อ่านแล้วเนื้อเรื่องมันรุงแรงเกินไปไรท์ขอแนะนำให้อ่านเรื่อง ฉันคือนางร้านในนิยายที่ตัวเองเขียน(อ่านฟรีจนจบเลยค่า) นะคะส่วนใครที่ชอบแนวผีๆหน่อยก็ขอแนะนำ เสน่หามนตราจันทร์(แต่ติดเหรียญน้า)
เมื่อสิบปีก่อน
เด็กหญิงผมแกะกำลังนั่งอยู่กลางสวนดอกไม้หน้าบ้านแม่เลี้ยงของเธอถักเปียให้ลูกสาวของสามีด้วยรอยยิ้มขณะเดียวกันพ่อก็กำลังแต่งตัวเพื่อเตรียมตัวไปส่งลูกสาวให้เข้าเรียน
“แก้วอยากไปโรงเรียนพร้อมพี่ปักษา” เด็กน้อยอ้อนแม่เลี้ยงของตน
“น่าจะไม่ได้นะลูกช่วงนี้พี่ปักษาไม่ค่อยว่าง” แม่เลี้ยงเอ่ยเธอทำงานที่บ้านหลังใหญ่กลางหุบเขาได้สักพักแล้ว นายใหญ่กับนายหญิงก็ใจดีอนุญาตให้พาลูกสาวไปเล่นด้วยได้ จนลูกสาวสนิทสนมกับคุณหนูส่วนนายใหญ่กับนายหญิงก็เอ็นดู
“งั้นวันนี้แก้วก็กลับคนเดียวใช่ไหมคะ?” หญิงสาวเอ่ยพร้อมทำหน้ามุ่ย
“ถ้าแม่กับพ่อเสร็จงานบ้านนายใหญ่แล้วเดี๋ยวแม่จะรีบไปรับ” พอได้ยินเช่นนั้นเด็กหญิงก็ยิ้มแฉ่งโชว์ฟันสวย
แต่สุดท้ายแล้วแม่เลี้ยงก็ฝากบอกผ่านทางคุณครูว่าไม่สามารถมารับเธอได้ร่างเล็กเดินข้างถนนฮัมเพลงเพื่อกลบความกลัวของตัวเองขาสั้นเร่งฝีเท้าเดินให้ไวขึ้นเด็กหญิงเลี้ยวเข้าซอยสอดส่ายสายตามองไปยังจุดหมาย นั้นก็คือบ้านกลางหุบเขาหลังใหญ่วันนี้พ่อแม่ของเธอท่าทางยุ่งน่าดูเพราะใกล้จะถึงฤดูเก็บเกี่ยวผลส้มแล้ว
สองข้างทางมีบ้านคนเพียงไม่กี่หลังเด็กสาวถอนหายใจกว่าจะเดินไปถึงแม้จะเดินจากโรงเรียนไปบ้านหลังนั้นบ่อยแต่ทุกครั้งจะมีชายหนุ่มร่างสูงเดินเคียงข้างตลอด ดอกของต้นสัตบรรณส่งกลิ่นอบอวลตลอดทางบ่งบอกว่าฤดูหนาวมาเยือนแล้วย่างแรกกลิ่นมันก็หอมอยู่หรอกแต่พอได้กลิ่นนี้ตลอดทางเด็กหญิงก็เอามือเล็กบีบจมูกของตัวเองไว้แล้วงับลมเข้าทางปากแทนแต่ทำเช่นนั้นได้ไม่นานก็ต้องยอมแพ้เมื่อเห็นว่ายังมีต้นสัตบรรณอีกหลายต้นและยาวไปตลอดเส้นทาง
“ยี้!” เด็กหญิงเวียนหัวจนแทบจะเป็นลม
ตลอดเส้นทางแทบไม่มีรถผ่านเพียงแค่คิดเช่นนั้นเสียงเครื่องยนต์ก็ดังขึ้นจากด้านหลังพร้อมแสงไฟส่องทางสีส้มอ่อน ยิ่งเสียงเครื่องยนต์ดังเข้าใกล้มากเท่าไหร่เด็กหญิงยิ่งรีบสาวเท้าเดินแม้ในใจจะหวาดหวั่นแต่เธอยังทำใจดีสู้เสือไว้
เมื่อมอเตอร์ไซค์คันนั้นขับเลยไปเด็กหญิงถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอกเธอเห็นเพียงแค่ด้านหลังของผู้ชายคนนั้นเขาสวมเสื้อสีน้ำเงินเข้มขับรถเซไปมา
เกล้าแก้วยังก้มหน้าก้มตาเดินต่อไปทันใดนั้นเสียงเครื่องยนต์คันนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้งเด็กสาวมองไปด้านหน้าฝ่าความมืดผู้ชายคนนั้นจอดเหมือนรอใครสักคนเพียงมันเห็นร่างของเธอเดินเข้ามาใกล้มันก็ขับมารถมาทางเธอ
Guest
