ข้ามีนามว่าหลินหลิน

เรื่อง ข้ามีนามว่า หลิน หลิน 

นามปากกา ไป๋ไป๋ 

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ  พุทธศักราช 2537 

ห้ามนำไปดัดแปลงบทความ คัดลอกหรือนำไปใช้ประโยชน์บางส่วน และนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน 

นิยายเรื่องนี้ เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่เกี่ยวข้องกับ บุคคล สถานที่ใดๆ เป็นแนวจีนโบราณ แต่ไม่มีความเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์ของจีน มีเพียงการ 

หยิบยกการแต่งกายและวัฒนธรรมบางอย่างมา 

               เรื่องนี้เป็นการแต่งจีนโบราณ เรื่องแรกของไรท์ เรื่องภาษาหากผิดพลาดประการใดขออภัยล่วงหน้าค่ะ ไรท์จะพยายามปรับปรุงเรื่องภาษาให้มากขึ้น 

เรื่องย่อ : หลินหลินเป็นเด็กกำพร้า หลัง ๆ มากำแหง ออกมาใช้ชีวิตคนเดียว 

ด้วยการเป็นนักเขียน จากที่จะประสบความสำเร็จ กลายเป็นประสบภัยแทน เพราะนิยายแต่งจบปุ๊บ กลับถูกนักอ่านถล่มเละ แต่หลินหลินไม่ได้สนใจอะไร จนชีวิตกลับพลิกผัน เข้ามาอยู่ในนิยายของตัวเอง ทำให้เธอรู้ว่านิยายที่เธอแต่งเป็นโลกอีกโลกหนึ่งที่มีอยู่จริงซะงั้น 

เธอจะทำยังไง หลินหลินกลับดันเขียนให้ หลินซานซาน หลานสาวสุดที่รักของเทพแห่งโชคชะตาคิดสั้นจบชีวิตลง จนดวงวิญญาณสูญสลาย 

หลินหลินทำให้โลกแห่งนี้กลับตาลปัตร 

ท่านเทพได้ให้โอกาสหลินเข้าไปอยู่ในนิยาย ในร่างหลินซานซาน เพื่อแก้ไขให้โลกกลับมาสงบสุขเหมือนเดิม 

หากทำไม่ได้วิญญาณของหลินหลินต้องอยู่ในคุกของสวรรค์ 70000 ปี   

แล้ววิญญาณที่หายสาบสูญจะกลับมาได้อย่างไรล่ะนานวันเข้าหลินหลินจึงได้ 

พบกับเรื่องราวแปลกๆตามมา ชีวิตของหลินจะเป็นอย่างไร  

ติดตามได้ในเรื่อง ข้ามีนามว่าหลินหลิน