ไม่ได้ทะลุมิติมาเป็นหญิงชาวบ้านที่เก็บโสมขายจนรวยหรอกรึ

☁︎ คำเตือนเนื้อหา : เรื่องนี้เป็นแนวทะลุมิติ ขำขัน ฟีลกู๊ด ฮีลใจ ผสมแฟนตาซี (มีการอิงเรื่องเทพ/เซียน/ปิศาจนิดๆ กำลังภายในหน่อยๆ คือมีกรุบกริบพอเป็นสีสัน) นางเอกเป็นคนตลก น่ารัก น่าเอ็นดู พระเอกเทพทรู หล่อล่ำ ใจถึง พึ่งพาได้ ไม่ได้อิงประวัติศาสตร์ใดๆ ถอดสมองอ่านได้สบายๆ ไม่มีดราม่า ไม่มีปมอะไรมากมาย และจบแบบสุขนิยมค่ะ ꈍ◡ꈍ 

☁︎ ซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างหญิงสาวยากจนในหมู่บ้านชนบทยุคจีนโบราณ ถ้ามาทรงนี้ตามสเต็ปของนางเอกนิยาย 99% ก็ต้องเข้าป่าขุดเจอโสมหรือเห็ดหลินจือแล้วเอาไปขายทำเงินและสร้างกิจการจนรวยสินะ… อ้าว! ไม่ใช่เรอะ! 

นอกจากจะไม่เจอโสมหรือเห็ดหลินจือแล้ว ยังเจอคนไล่ฆ่าด้วย แต่เดชะบุญที่มีจอมยุทธ์มาช่วยเอาไว้ได้ทัน แถมเขายังบอกว่าจะพาเธอไปเมืองหลวงด้วย มาทรงนี้ก็ต้องไปทำการค้าใหญ่โตจนร่ำรวยสินะ อ้าว! ไม่ใช่อีกแล้วเรอะ!

☁︎ ☁︎ ☁︎ ☁︎ ☁︎ ตัวอย่างเนื้อหาบางส่วนจากบทที่ 4 ☁︎ ☁︎ ☁︎ ☁︎ ☁︎ 

“จับเสื้อข้าไว้ให้แน่นๆ จะได้ไม่ตกลงไป” เอ่ยจบเขาก็กระตุกบังเหียน ทำให้ม้าเริ่มออกวิ่ง ซือซือจึงต้องรีบกำเข้าไปที่เสื้อบริเวณเอวของเขาไว้แน่น

‘หวังว่าเสื้อของอีตาคนนี้จะไม่หลุดออกมาทั้งยวงแล้วทำให้เธอหงายหลังตกม้าไปหรอกนะ!’

เมื่อพ้นจากเขตหมู่บ้าน ม้าตัวที่เธอนั่งก็วิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ ... จนเธอรู้สึกเหมือนจะบินได้อยู่แล้ว!

ชีวิตก่อนซือซือเคยนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์ (วิน) เป็นประจำ แต่ไม่เคยนั่งซ้อนท้ายพวกบิ๊กไบค์ที่ซิ่งแข่งกับรถยนต์บนถนนเส้นยาวอย่างเป็นกิจจะลักษณะมาก่อน ไม่รู้ว่าบิ๊กไบค์กับม้าตัวนี้อะไรจะซิ่งกว่ากัน และไม่ใช่ซิ่งธรรมดา แต่มันทั้งกระเด้งกระดอน กระแทกกระทั้น กระทุ้งกระเทือนจนตับไตไส้พุงของเธอเขย่าไปมาจนมันไปกองรวมกันหมดแล้วมั้ง!

ประสบการณ์ในการนั่งซ้อนท้ายม้าครั้งแรกของเธอ เรียกได้ว่า ‘ลืมตาย’ ส่วนคนที่ลืมตายน่าจะเป็นหยางเฉวียนหมิงที่ซิ่งม้าราวกับจะไม่มีวันพรุ่งนี้อีกแล้ว ไม่ทันได้ร้องเรียนอะไรกับใครท้องฟ้าก็เริ่มเปลี่ยนสี และเมื่อฟ้าเริ่มมืด ฝีเท้าของม้าก็ชะลอลงด้วยเช่นกัน

ซือซือที่หลับตากำเสื้อของอีตาจ๊อกกี้มาตั้งแต่แรก รู้สึกมือชา ก้นชา และขาชามาสักพักใหญ่ๆ แล้ว กว่าจะรู้ตัวว่าม้าหยุดวิ่งก็ตอนที่ได้ยินเสียงของผู้ชายคนเดียวที่เธอรู้จักแถวนี้ดังขึ้นข้างๆ

“ถึงโรงเตี๊ยมแล้ว เราจะพักที่นี่คืนหนึ่ง พรุ่งนี้จะออกเดินทางเวลาเดิม”

เสียงนั้นทำให้เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ก็เห็นว่าหยางเฉวียนหมิงลงไปเดินจูงม้าอยู่ ส่วนเธอก็ยังอยู่ในท่านั่งยื่นมือ 2 ข้างออกไปเกาะอากาศอันว่างเปล่า เบื้องหน้าที่เธอเห็นคือโรงเตี๊ยมในอำเภอเล็กๆ สภาพคล้ายๆ โรงแรมจิ้งหรีดในชีวิตก่อน คือเล็ก เก่า โทรม และมืดสลัว ให้ความรู้สึกไม่น่าเข้าพักโดยสิ้นเชิง

“เอ้า! เหตุใดยังไม่ลงมาอีก!”

ซือซืออยากจะแยกเขี้ยวใส่อีตาคนนี้เหลือเกิน ตอนขึ้นเธอก็ไม่ได้ขึ้นเอง คิดว่าตอนลงเธอจะลงเองได้เหรอ!

หยางเฉวียนหมิงหันมาถอนหายใจใส่เธอเฮือกหนึ่ง ก่อนจะตะปบไหล่เธอแล้วหิ้วเธอลงมาราวกับหยิบสิ่งของชิ้นหนึ่งลงจากหลังม้า จากนั้นเขาก็เดินนำเข้าโรงเตี๊ยมไปก่อน

หลังจากพูดคุยและจ่ายเงินค่าห้องเรียบร้อยแล้ว หยางเฉวียนหมิงถึงได้หันกลับมาสนใจสัมภาระ... เอ่อ... เพื่อนร่วมทางอีกคนหนึ่งที่เขาทิ้งเอาไว้หน้าโรงเตี๊ยม แต่เขาก็ต้องผงะไปครึ่งก้าว เมื่อเห็นเด็กสาวกำลังเดินกระย่องกระแย่งขาถ่างเสมือนท่านั่งม้าไม่มีผิด

“เจ้า!! เดินอย่างไรให้เหมือนวานรเยี่ยงนี้!”

ซือซือปากยื่นน้ำตาคลอเบ้า เธออยากจะร้องไห้ออกมาจริงๆ เพราะตอนนี้เธอไม่สามารถยืดขาให้ตรงได้ มันทั้งแข็ง ทั้งชา ทั้งปวดและร้าวไปหมดแล้ว!

“ก็เพราะม้าของท่านน่ะแหละ! ข้าต้องนั่งม้ามาทั้งวัน ถ้ายังเดินเหมือนคนได้ก็แปลกแล้ว!”

หยางเฉวียนหมิงยกมือขึ้นมากุมขมับ หากเขาให้นางนั่งม้าต่อไปจนถึงเมืองหลวง คนแซ่หานจะไม่คิดว่าเขาพาวานรไปส่งพวกเขาหรอกหรือ ไม่ได้การ... ต่อไปคงต้องนั่งรถม้า อาจจะถึงช้าหน่อย แต่ก็ดีกว่าที่นางจะต้องกลายเป็นสตรีขาโก่งเดินไม่ตรงเช่นนี้

☁︎ ☁︎ ☁︎ ☁︎ ☁︎

ꕥ การลงนิยาย : จะลงจนจบเรื่องไปจนถึงตอนพิเศษเลยนะคะ และจะลงวันเว้นวันค่ะ 

ꕥ การติดเหรียญรายตอน 

❊ บทที่ 1-10 เปิดให้อ่านฟรีตลอดกาล 

❊ บทที่ 11-15 เปิดให้อ่านฟรีจนกระทั่งลงถึงตอนที่ 25 แล้วจะทยอยติดเหรียญถาวร 

❊ บทที่ 16 เป็นต้นไป เปิดให้อ่านฟรี 3 วัน แล้วค่อยติดเหรียญถาวร 

❊ 5 บทสุดท้ายและตอนพิเศษจะติดเหรียญถาวรทันทีที่ลงค่ะ 

*** หมายเหตุ : ราคาเหรียญรายตอนแต่ละตอนย่อยทุกตอนรวมกัน จะมีราคาใกล้เคียงกับราคา E-book (บวกลบไม่กี่บาท) นะคะ เพื่อให้คุณรี้ดสามารถเลือกอ่านได้ตามสะดวกหรือตามถนัดค่ะ 

ꕥ E-book 

❊ วางขายแล้ววันนี้ที่ MEBMARKET.COM ค่ะ 

ꕥ ฝากนิยายเรื่องก่อน ๆ ของไรท์ไว้ด้วยนะคะ 

ไม่อยากเป็นแล้ว อนุท้ายจวนที่ท่านไม่ต้องการ 

ตำแหน่งพระชายาเนี่ย ขอลาออกได้ไหม 

มนตร์สรัญดา 

✉ เผื่อใครอยากติดต่อไรท์นะคะ สามารถติดต่อโดยตรงที่อีเมล alysanannette@gmail.com หรือทาง LINE@ : @970iairx (อย่าลืมใส่ @ ด้วยนะคะ) เนื่องจากช่องทางติดต่ออื่น ๆ อย่างเช่น Dm / Inbox หลังไมค์อะไรมันไม่แจ้งเตือน หรือไม่ได้โชว์ขึ้นมาที่หน้าหลัก ทำให้ไรท์ไม่เห็นว่ามีข้อความของใครส่งมาบ้าง บางทีข้อความส่งมาแล้วหลายเดือนแต่ไรท์ไม่เห็นเลย! ต้องขออภัยจริง ๆ ค่ะ (╥﹏╥) 

☼ สำหรับคุณรี้ดที่อยากรู้ข่าวอัปเดตหรือประกาศต่าง ๆ จิ้มที่ link นี้ได้เลยค่ะ ⇨ https://alysanannette.com/ ไรท์จะแจ้งไว้ที่หน้าแรกเลย (จะไม่ได้แจ้งหรือประกาศทางหน้า Twitter หรือเพจนะคะ เพราะ...มันร้างค่ะ ผ่าม ผ่าม! 55555) 

✪ สำหรับคุณรี้ดที่ไม่อยากพลาดนิยายเรื่องต่อไปของไรท์ ก็สามารถกดติดตามไรท์ได้ที่หน้าโปรไฟล์ของไรท์นะคะ เวลาไรท์เปิดนิยายเรื่องใหม่ คุณรี้ดก็จะได้รับการแจ้งเตือนจากทางระบบค่ะ

++++

ꕥ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 

นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียนนามปากกา Alysa Nannette เท่านั้น 

ไม่อนุญาต : ให้คัดลอก เลียนแบบ ดัดแปลง เนื้อหาของงานเขียนไม่ว่าส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด แล้วนำไปเผยแพร่ที่เว็บไซต์อื่น ๆ แอปฯอื่น ๆ หรือสื่ออื่นใด ทั้งรูปแบบออนไลน์และออฟไลน์ ไม่ว่าจะอยู่ในรูปแบบข้อความหรือตัวอักษร / รูปภาพ (ตัวหนังสือในรูปแบบไฟล์ภาพ) / ไฟล์เสียง / หนังสือเสียง หรือวิดีโอ (เช่น อัปโหลดเป็นรูปภาพ หรือเป็นเสียงแล้วอัปโหลดขึ้น Youtube) หรือ Podcast ใด ๆ เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวของผู้คัดลอก (เช่น เพื่อหวังยอดวิว ยอดฟัง ยอดอ่าน ยอดดาวน์โหลด ยอดเหรียญ ยอดเงิน ยอดขาย ฯลฯ) 

แต่อนุญาต : ให้นำเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยาย ‘ตามสมควร’ (แปลว่า เอาไปใช้แค่พอหอมปากหอมคอ อย่าให้ถึงขั้นยกไปทั้งเรื่อง หรือครึ่งเรื่อง หรือทั้งบททุกตัวอักษรอะไรขนาดนั้นเลยนะคะ แหม่ 🤣) ไปใช้ในกรณีต่อไปนี้ 1. เพื่อทำเป็นมีม 2. เพื่อการรีวิว/เม้าท์มอย/วิพากษ์วิจารณ์ 3. เพื่อการแนะนำ/โปรโมท/โฆษณานิยายเรื่องนี้ 

ส่วนท่านใดที่อยากแบ่งปันงานเขียนเรื่องนี้ ให้ใช้วิธี ‘แชร์ Link’ หรือ ‘โพสต์ Link’ หรือ ‘แปะ Link’ ของหน้านิยายเรื่องนี้ แล้วให้ผู้อื่นคลิก Link เข้ามาอ่านงานเขียนที่หน้านี้โดยตรงนะคะ

[ภาพปกโดย: bookcover.lnwshop.com]

[ไทโปโดย: YUELIAN (X : @mhxxgiveualuv)]