ทูนหัวของข้าเป็นปีศาจแสนงาม

ภาควัยเยาว์ 

เพราะเกิดมาภายใต้ดวงฤกษ์อัปมงคล 

นางจึงถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้านเมื่ออายุครบสิบสอง 

ชะตาชีวิตของนางตรากตรำมาตลอด จนกระทั่งได้กลายเป็นเครื่องสังเวยของเจ้าแห่งปีศาจ 

ไยแมงมุมทักทอ เหนี่ยวรั้งชีวิตน้อยๆ ของนางให้ยังคงอยู่เพื่อเขา 

แต่ใครเลยจะคิดว่า เจ้าปีศาจที่มนุษย์ต่างหวาดกลัว จะเป็นเพียงพวกเห็นแก่ตัวที่รักสวยรักงามปานนี้ 

คำก็ขี้เหร่ สองคำก็ขี้เหร่ หึ นางจะอยู่ให้เขาช่างน้ำหน้าแบบนี้แหละ ก็ใครใช้ให้นางไม่มีที่ไปเล่า!! 

ภาคเติบใหญ่ 

แต่ทุกอย่างที่ราบรื่น ล้วนมีเส้นทางหักเห คล้ายเป็นบัญชาจากเทวะลิขิต 

ลี่เจินจูเติบโตขึ้นมาด้วยความสับสน นางตามหาความจริงของผู้มีพระคุณผู้นั้น 

จนสามารถเดินทางก้าวข้ามย้อนกลับมาเมื่อคราวคนผู้นั้นเฟื่องฟูรุ่งเรือง 

'นายบุญธรรม'  

ในคราบของปีศาจโฉมงามโฉดชั่วที่ผู้คนต้องการประหัดประหาร 

คือซารื่อหลางผู้นั้น 

.... 

'ในชีวิตข้าไม่เคยห่วงใยใครเท่าท่านมาก่อน 

ต่อให้ท่านจะโดนหมายหัวจากคนทั้งโลก ข้าจะยืนอยู่เพื่อท่าน รับคมดาบคมมีดไว้เอง ไม่ให้ระคายผิวกายท่านโดยสักนิดเดียว 

ต่อให้ท่านชั่วช้าเลวทรามต่ำช้าโสมม...' 

'นั่นคือสารภาพรักหรือหลอกด่าข้ากันแน่?' 

นางจะเป็นทั้งคมทวนคมดาบ เป็นทุกอย่างเพื่อปกป้องปีศาจตนนี้ให้จงได้!