หญิงสาวในโลงแก้วค่อย ๆ นอนลงตามเดิม ศิรดล นฤบดินทร์ ได้สติ ถอนใจโล่งอก แต่ยังเบิกตาจ้องนิ่งอยู่ตามเดิม จนกระทั่งผ่านไปหลายนาที จึงเรียกกความรู้สึกกลับคืนมาได้ ขยับตัว ค่อย ๆ เดินเข้าไปดูใกล้ ๆ
ศิรดลเอาไปฉาย ฉายเข้าไปในโลงแก้ว ไปหยุดลงหน้าโลง ทันเห็นดวงตาเจ้าหญิงธัญญจารีปิดลงช้า ๆ จนสนิทและอยู่ในอาการหลับพริ้มตามเดิม ไม่มีท่าทีว่าจะลุกขึ้นมาอีก
“หลับให้สบายเถอะ เจ้าหญิง ยังไม่ถึงเวลาที่เจ้าหญิงจะฟื้น”
กระซิบเข้าไปในโลงแก้วเบา ๆ พลางจ้องมองร่างที่นอนสงบนิ่งอยู่ในโลง
ฟ้าผ่าลงมาอีกสองสามครั้ง ลมลดความแรงลง ศิรดลแหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า ประหลาดใจที่ฟ้าผ่าลงมาเมื่อครู่ ทำให้เจ้าหญิงธัญญจารีลุกขึ้นมาเป็นเรื่องน่ามหัศจรรย์อย่างยิ่ง