Killing Game: เกมบังคับฆ่า

นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ตัวละคร ชื่อตัวละครและเหตุการณ์ในเรื่องเป็นสิ่งสมมติขึ้น หากพ้องหรือใกล้เคียงกับเรื่องจริงของท่านผู้ใด ผู้เขียนมิได้มีเจตนา และขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย 

ขอต้อนรับทุกท่านสู่นิยาย Killing Game: เกมบังคับฆ่า 

แนว: ระทึกขวัญ/ทริลเลอร์/ดราม่า 

ปองภพ เป็นนิสิตปี 2 ของมหาวิทยาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่ง ครอบครัวของเขานั้นยากจน พ่อเสียไปแล้วด้วยอุบัติเหตุ ทำให้ไม่มีใครหาเงินเข้าบ้าน ซ้ำร้าย แม่ยังมาป่วยเป็นมะเร็งเต้านม แล้วยังมีหนี้ก้อนโตกับค่าเช่าบ้านที่ยังค้างชำระอยู่อีก เขาไม่มีเงินมากพอจะมาชดใช้ทุกสิ่งอย่างได้ หนทางมันมืดมนไปหมด ในขณะที่กำลังเครียดอยู่นั้นว่าจะหาเงินมาจากที่ไหน? ก็มีจดหมายลึกลับฉบับหนึ่งส่งมาพร้อมกับเงินจำนวนหนึ่งหมื่นบาท และชักชวนเขาให้ไปเล่นเกมเกมหนึ่งที่คฤหาสน์บนเกาะกลางทะเล แต่ทางเจ้าของจดหมายไม่ได้บอกว่าเป็นเกมอะไร? แต่กลับบอกว่าเกมนั้น หากใครชนะ จะมีเงินรางวัลแจกให้สูงสุดถึงหนึ่งร้อยล้านบาท ตอนแรก ปองภพก็ไม่เชื่อว่านี่จะเป็นเรื่องจริง เพราะจำนวนเงินขนาดนั้น คงไม่มีใครยกให้กันได้ง่ายๆ ทว่าอาการแม่กลับทรุดลง ปองภพเลยตัดสินใจโทรไปตามเบอร์ที่ทางเจ้าของจดหมายระบุเพื่อสมัครลงเข้าแข่งขันในเกมอะไร เขาก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาจึงได้ไปที่เกาะกลางทะเลแห่งนั้นตามคำบอกของเจ้าของเกม และพบว่ามีคฤหาสน์อยู่จริงๆ ที่นั่น เขาพบคนทั้งชายหญิงต่างวัยอีก 23 คน ที่มีปัญหาทางด้านการเงินและได้รับจดหมายเช่นเดียวกันกับเขา และแล้ว เจ้าของเกมก็เฉลยให้ฟังว่าเกมที่ทุกคนจะเล่นคืออะไร? มันเรียกว่า ‘เกมบังคับฆ่า’ กติกาก็คือ ให้ผู้เล่นทั้งหมด 23 คน รวมปองภพด้วยก็เป็น 24 คน ให้ใช้อาวุธที่หลบซ่อนในคฤหาสน์เข่นฆ่ากันเอง จะฆ่าอย่างไรก็ได้ ขอให้เหลือคนรอดชีวิตเพียงคนเดียว คนที่รอดเป็นคนสุดท้าย จะได้เงินรางวัลหนึ่งร้อยล้านบาทกลับบ้านไป นอกเหนือจากอาวุธที่ใช้ฆ่ากัน ก็ยังมีอาหาร น้ำดื่ม และแผนที่ พร้อมกับอุปกรณ์ปฐมพยาบาลขั้นต้นให้ทุกคนได้เก็บเอาไปใช้ด้วย เมื่อทั้ง 24 คนได้ยินเข้าก็อยากจะถอนตัวจากเกม แต่ก็ทำไม่ได้แล้ว พวกเขาหนีออกจากที่นี่ไม่ได้ เพราะพายุกำลังพัดเข้าเกาะพอดี อีกทั้งพวกเขาก็ต้องฆ่ากันให้เหลือรอดแค่คนเดียว เรือจากท่าจึงจะมารับพร้อมกับกลับไปพร้อมเงินรางวัล หากพวกเขาไม่ฆ่ากัน และมีคนรอดมากกว่าหนึ่งคน จะไม่มีเรือมารับเด็ดขาด ทุกคนต้องติดอยู่ที่เกาะนี้ตลอดไปและไม่มีทางหนีออกไปได้เลย นั่นเท่ากับว่า ทุกคนต้องถูกบังคับให้ฆ่ากันจนเองจนเหลือแค่คนเดียวเท่านั้น เกมนี้ไม่มีเวลาจำกัด จะสิ้นสุดก็ต่อเมื่อเหลือคนรอดเป็นคนสุดท้าย ปองภพที่คิดว่าตัวคิดผิดแล้วที่มาที่นี่ เขาก็ถอนตัวไม่ได้ ตอนแรก เขาก็ยังมองโลกในแง่ดีว่าคงไม่มีใครจะฆ่าคน แต่เมื่อเกมเปิด กลับมีผู้เล่นคนอื่นๆ ที่อยากฆ่าคนเพื่อเงินรางวัลจริงๆ ปองภพจำต้องหนีผู้เล่นคนอื่น จนไปเจอกับ วันวิสา เด็กสาวชั้นม.6 ที่มาที่เกาะนี้เพื่อจะเอาเงินรางวัลไปจ่ายค่าเทอมเข้ามหาวิทยาลัย ทั้งสองตัดสินใจไม่เล่นเกม แล้วก็ไม่อยากได้รางวัลอีกแล้ว ทั้งสองต้องการจะหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้ แต่พวกเขาก็ต้องผจญกับสมาชิกผู้เล่นคนอื่นๆ ที่ฆ่าคนเพื่ออยากได้เงินรางวัล ต้องหนีจากการถูกไล่ล่าจากสมาชิกคนอื่น พวกเขาทั้งสองคนจะหาทางออกไปได้หรือไม่? ในเมื่ออยู่บนเกาะกลางทะเลแบบนี้ มาติดตามเรื่องนี้ไปด้วยกัน 

อย่าได้ไว้ใจใคร แม้แต่พวกที่บอกว่า 'ไม่เล่นเกม'